هرمان هسه (Hermann Hesse)
✍️ ۱۸۷۷ در ایالت بادن-ووتنبرگ ✝️ ۱۹۶۲ در سوئیس
🖊 نویسنده، شاعر و نقاش
📚 رمان‌هایی چون «گرگ بیابان»، «بازی مهره شیشه‌ای»، «سال‌های آزادی»، «سیذارتا(سدهرت‌ها)، «نرگس و زرین دهان»، «مسافر»، «گرترود»، «آخرین تابستان گلینگزور»، «اسپرلوس»، «سفر به شرق»، «اگر جنگ ادامه یابد»، «تیزهوش»، «داستان دوست من» و «تیزهوش» و از سروده‌های هسه نیز می‌توان به کتاب‌هایی چون «سیری در تنهایی» با ترجمه احمد رضوانی، «از عشق و جدایی» با ترجمه علی عبداللهی و «دلتنگی‌ها و پرسه‌ها» با ترجمه مسیحا برزگر اشاره کرد.
📜 زندگی: پدر هرمان هسه مدیریت مؤسسه انتشارات مبلغین پروتستان را به عهده داشت. مادرش دختر هند شناس معروف، دکتر«هرمان گوندرت» و مدیر اتحادیه ناشران کالو بود. کتابخانه بزرگ پدربزرگ و شغل پدر، اولین باب آشنایی هرمان هسه جوان با ادبیات بود. از طریق پدر و مادرش که مبلغان مذهبی در هندوستان بودند، به جهان‌بینی و تفکرات فلسفی هند دست یافت. او که از اوان جوانی دارای روحی حساس و ضربه‌پذیر بود، در مقابل نا برابری‌های جامعه و تضاد درونی با پدر و مادرش، در سن پانزده سالگی از مدرسه کلیسائی ماول‌برون که بورس تحصلی در رشته الهیات پروتستانتیسم را از آن داشت، فرار کرد و سپس در کانشتات یک دوره ی یکساله ی را آغاز و چندی بعد در شهر کالو به کارآموزی در یک کارگاه ساعت‌سازی مخصوص برج‌های کلیسا، مشغول و پس از اتمام این دوره در شهر توبینگن در رشته کتاب فروشی به مدت سه‌سال، ۱۸۹۵ – ۱۸۹۸میلادی به کارآموزی پرداخت. هسه در سال۱۹۱۲میلادی به سوییس مهاجرت و در سال۱۹۲۳میلادی تابعیت آن کشور را پذیرفت. هرمان هسه به عنوان نویسنده اروپائی در قرن بیست شناخته شده است. وی در سال ۱۹۴۶ جایزه نوبل ادبی را دریافت کرد.
هرمان در سن چهل سالگی بود که به نقاشی گروید. او بسیار در نوشته های خود از نقاشی سخن به میان آورده است. از وی حدود سیصد نقاشی آبرنگ به مانده است.
آثار این نویسنده بزرگ آلمانی در محل اقامت وی در زادگاهش، ایالت توبینگن و در موزههای مختلف در آلمان و سوئیس نگهداری می شود.
بنیاد هرمان هسه با هدف زنده نگه داشتن یاد این نویسنده آلمانی، هر دوسال یکبار در روز تولدش جایزه بین المللی هرمان هسه را به فعالان ادبی اعطا می کند.
لینک وب سایت هرمان هسه:
https://www.hermann-hesse.de/en
کانال مطالعات زبان و فرهنگ آلمانی