معمولاً نویسندگان تازهکار برای بالا بردن محتوای خود سعی میکنند از لغات دانشگاه و به اصطلاح سنگین استفاده کنند تا به خواننده سواد بالای خود را القاء کنند ولی…
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از لیوینگ رایتینگ، جو ناترس مدرس زبان انگلیسی در دانشگاههای ژاپن و تایلند بیشتر وقت خود را در این دو کشور بین شهرهای کیوتو و استانهای شمال شرق تایلند سپری کرده است و کتابهای بسیاری نیز درباره این زبان نوشته است. بیشتر کتابهای او درباره دستور زبان انگلیسی است ولی چند وقتی است که نویسندگی را نیز تجربه کرده است و به این نتیجه رسیده که قوانین گرامری در نویسندگی لزوماً آن چیزهایی نیستند که در دروس آکادمیک وجود دارد. وی بر اساس این تجربیات پنج قانون گرامری را ذکر میکند که نویسندگان مجاز هستند در نوشتن داستان از آنها صرف نظر کنند. وی به نویسندگان جوان توصیه میکند این قوانین و اصول گرامی را یاد بگیرند ولی بهتر است در نوشتن زیاد به آن توجه نکنند:
1. نوشتن پاراگرافهای طولانی
معمولاً متون علمی و دانشگاهی از جملات طولانی تشکیل شده است که بار معنایی و علمی آن را دوچندان میکند. این پاراگرافهای طولانی با توجه به جزئیات و دقت متون علمی لازم هستند ولی در نوشتن داستان بهتر است به این جملات طولانی بیتوجه باشید چون زیبایی داستان را خراب میکند. خواننده معمولاً وقتش را برای خواندن جملات و پاراگرافهای طولانی صرف نخواهد کرد. حالا اگر این کتاب به صورت الکترونیکی نیز باشد که موضوع شدیدتر نیز خواهد شد. از جملات کوتاه استفاده کنید و حتی بعضی از جاهای متن را خالی بگذارید تا چشم مخاطب استراحت کند.
2. نوشتن جملات طولانی
این قضیه نیز مثل مورد قبلی است. سعی نکنید در یک جمله همه مطلب و داستان خود را بگویید. گاهی اوقات یک جمله مینویسید و متوجه میشوید که نصف صفحه را با همین یک جمله گرفتید. در این صورت مطمئن باشید خواننده نیز رغبتی به خواندن بقیه داستان نخواهد داشت.
3. کاربرد لغتهای سنگین
این واژه در اکثر زبانها و فرهنگها وجود دارد. معمولاً نویسندگان تازهکار برای بالا بردن محتوای خود سعی میکنند از لغات دانشگاه و به اصطلاح سنگین استفاده کنند تا به خواننده سواد بالای خود را القاء کنند ولی بدانید که خوانندگان کتاب یا داستان همیشه لغات و کلمات ساده را دوست دارند. مثلاً بعضی از نویسندگان به جای یک کلمه ساده مثل راه رفتن از کلماتی مثل پیمودن استفاده میکنند تا به نظر خودشان جملات زیباتری بنویسند. یادتان باشد تجربه ثابت کرده خوانندگان با مطالعه این کلمات بیشتر خوابشان میگیرد تا اینکه بخواهند از نوشته شما به سواد بالایتان برسند.
4. استفاده از جملات رسمی
وقتی در دانشگاه تدریس میکنم به دانشجویان تاکید میکنم در امتحانات خود از جملات غیررسمی در نوشتن برگه خود استفاده نکنند ولی بدانید که زبان نوشتاری چیزی متفاوت از زبان گفتاری است. در نوشتن داستان نیز به نظر من باید از زبان گفتاری استفاده کرد. معمولاً در نوشتن داستان اگر از زبان رسمی استفاده کنید نمیتوانید با خواننده به خوبی ارتباط برقرار کنید. همانطور که با دوست خود صحبت میکنید با همان روش و جملات با خواننده صحبت کنید.
5. اطاعت از قوانین گرامری
همانطور که گفته شد در نوشتن داستان لازم نیست به قوانین دست و پا گیر گرامری توجه کنید. در اینجا بهتر است به داستان خود فکر کنید. داستان همیشه آنچیزی نیست که در نوشتهها وجود دارد بلکه آن چیزی است که برای دیگران تعریف میشود. پس به جای توجه به چگونه نوشتن کلمات به چگونه انتخاب کردن آنها فکر کنید.