روزنامه شرق، یکشنبه 16 آذر 1382 

مقامات عالی ناسا تصمیم به پایان کار تلسکوپ فضایی  هابل گرفته اند و بدون توجه به نظر دیگر دانشمندان اصراردارند که این تلسکوپ تاریخی باید از دور خارج شود.

طی دهه گذشته هزاران ستاره شناس از رصدخانه واقع در فاصله 600 کیلومتری سطح زمین برای اندازه گیری ابعاد جهان و کشف ژرف ترین اسرار آن استفاده کرده اند.

عکس های خیره کننده هابل جزو عام پسند ترین تصاویر هستند و هنوز هم این تلسکوپ در تحقیقات بسیار زیادی بهترین ابزار دانشمندان است و به نظر نمی رسد که حداقل تا چند سال آینده نابودی آن عینیت یابد.

طی هفته های گذشته بسیاری از مسئولان رده بالای ناسا و هابل درگیر این قضیه بودند که چگونه با احساسات عمومی علیه نابودی هابل برخورد کنند. به همین خاطر هفته گذشته برای فرونشاندن احساسات عمومی، جلسه ای در مرکزتحقیقات ناسا در کالیفرنیا برگزار شد و رهبران مبارزه با نابودی هابل از یک طرف و سران ناسا از طرف دیگر به یک راه حل موقت برای پایان دادن به تنش ایجاد شده رسیدند.

اما هنوز نشریات جنجالی این موضوع را پیگیری می کنند. تلسکوپ ناسا چندین سال است که ما را از اتفاقات آسمانی باخبر می کند، اما یک جانشین بسیار پیشرفته در حال تولد است و مسئولان ناسا اصرار دارند که هابل باید هر چه زودتر بازنشسته شود تا هزینه های آن صرف تکمیل تلسکوپ جدید شود.

اخیرا عده ای از دانشمندان هابل بر سر این موضوع که چه اندازه و به چه بهایی می توان از هابل اطلاعات کسب کرد، با سران آژانس به شدت اختلاف نظر پیدا کرده اند و تلاش برای باز گرداندن شرایط موجود به حالت تعادل قبل از حادثه اول فوریه امسال (سقوط شاتل فضایی کلمبیا) بسیار دشوار شده است.

تلسکوپ فضایی هابل برای بقا نیازمند سرکشی مداوم و نصب ابزار جدید است و این کار توسط فضانوردان انجام می شود. در صورت انجام این سفرهای فضایی هابل می تواند طلایه دار علوم آسمانی باشد. تعداد سفرهای زیادی که لازم است تا هابل بتواند به کار ادامه دهد، باعث بی میلی سران ناسا نسبت به نگهداری و ادامه کار هابل شده است.

در نشست هفته قبل توافق شد، تصمیم چاپ شده در یک روزنامه که جنجال زیادی به پا کرده بود به تعویق بیفتد. سئوال اساسی دانشمندان این بود که آیا ناسا تصمیم دارد استفاده از هابل را تا سال 2020 ادامه دهد؟ این بحث اخیرا از طرف عده ای از دانشمندان برجسته خارج از ناسا به رهبری جان باکال از موسسه تحقیقات پیشرفته در پرینستون اعلام شده بود. هزینه ای که برای انجام ماموریت های فضایی به منظور سرکشی و ترمیم هابل انجام خواهد شد در حدود 600 میلیون دلار برآورد می شود در حالی که این رقم بودجه در برنامه ریزی جاری ناسا گنجانده نشده است. همین موضوع باعث ناراحتی و حساسیت بیشتر عده ای از دانشمندان شده بود.

در نهایت سران ناسا توافق کردند که تصمیم گیری برای پایان کار هابل را به آینده موکول کنند و همچنین سر چند موضوع مهم و اساسی به نتیجه مشترک رسیدند یکی از این موضوعات ماموریت فضایی بود که قبلا در برنامه ریزی ناسا برای سفر به هابل در نظر گرفته شده بود. این سفر تا قبل از حادثه شاتل فضایی کلمبیا برای نوامبر 2004 برنامه ریزی شده بود اما پس از حادثه فوق برنامه به هم خورده بود. دانشمندان معترض قبول کردند که این سفر حداقل تا اواسط سال 2006 به تاخیر بیفتد و حتی احتمال دارد که تا اواخر سال 2008 هم طول بکشد.

از طرف دیگر امکان دارد ناسا اولین مرحله ساختمان ایستگاه فضایی بین المللی را زودتر از ارسال شاتل برای سرکشی هابل انجام دهد. در این حالت این نگرانی پیش می آید که باتری های هابل خالی شوند و تلسکوپ انرژی خود را از دست بدهد و از مدارش خارج شود.

جلسه هفته قبل به دعوت ادوارد ویلرد سرپرست علوم فضایی ناسا انجام شد. او که سرپرست گروه دانشمندان هابل است بیش از 20 سال از عمر خود را صرف هابل کرده است و روزهای سختی را پس از ماموریت هابل از سال 1990 تجربه کرده است. به عنوان مثال هنگامی که دانشمندان دریافتند یکی از آینه های هابل شکسته است. در آن زمان ستاره شناسان برای رفع این مشکل از عدسی های اصلاح کننده برای رفع مشکل استفاده کردند. ادوارد ویلرد که از مقامات ارشد ناسا است می گوید: من هرگز نمی خواهم در برابر مدافعان هابل موضع گیری کنم.

nj.com