حکم اعدام سرلشکر احمد مقربی، یکی از مهمترین احکام صادر شده علیه مخالفان حکومت پهلوی بود. مقربی که از افسران عالی‌رتبه ارتش شاهنشاهی بود، به مدت سی سال برای کا.گ.ب، سازمان اطلاعات شوروی، کار می‌کرد. او اطلاعات محرمانه‌ای از ارتش ایران را در اختیار این سازمان قرار داده بود.
دستگیری مقربی در آذرماه ۱۳۵۶، در آستانه انقلاب اسلامی، ضربه‌ای سنگین به حکومت پهلوی بود. این حکم، نشان می‌داد که حتی در بالاترین سطوح ارتش نیز جاسوسان شوروی نفوذ کرده‌اند.
حکم اعدام مقربی، فضای سرکوب در ایران را تشدید کرد. حکومت پهلوی تلاش کرد تا با این حکم، مخالفان خود را بترساند و از گسترش اعتراضات جلوگیری کند.
حکم اعدام مقربی، در نهایت در روز ۴ دی‌ماه ۱۳۵۶ در زندان اوین اجرا شد. این حکم، یکی از آخرین برگ‌های تاریخ حکومت پهلوی بود.
در اینجا به برخی از پیامدهای حکم اعدام سرلشکر مقربی اشاره می‌شود:

ضربه به ارتش شاهنشاهی: دستگیری و اعدام مقربی، نشان داد که ارتش شاهنشاهی، که از ارکان اصلی حکومت پهلوی بود، به طور جدی آسیب‌پذیر است.
تشدید فضای سرکوب: حکم اعدام مقربی، فضای سرکوب در ایران را تشدید کرد و باعث شد که حکومت پهلوی با مخالفان خود با خشونت بیشتری برخورد کند.
تقویت مخالفان حکومت: حکم اعدام مقربی، مخالفان حکومت پهلوی را متحد کرد و باعث شد که آنها با خشونت بیشتری علیه حکومت پهلوی مبارزه کنند.

حکم اعدام سرلشکر مقربی، یکی از مهمترین وقایع دوران پیش از انقلاب اسلامی بود. این حکم، تأثیر زیادی بر روند انقلاب اسلامی داشت.