پارسا کارشناسی ارشد 1400
پدیدآور: محمود بنفشه خواه 
استاد راهنما: مجیدرضا رضوی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد تایباد، گروه علوم تربیتی
چکیده

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی آموزش سیار هوش هیجانی بر ابعاد رضایت شغلی کارکنان آموزش‌وپرورش شهر تایباد صورت گرفت. روش مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی معلمان شهر تایباد می‌شد. نمونه‌گیری بر اساس معیارهای ورود به مطالعه و به روش هدفمند صورت گرفت. حجم نمونه 30نفر در نظر گرفته شد و شرکت‌کنندگان به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (تعداد 15 نفر) و کنترل (تعداد 15 نفر) جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان در گروه آزمایش به مدت ده جلسه آموزش هوش هیجانی سیار دریافت کردند. در این بازه زمانی گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. تمامی شرکت‌کنندگان قبل و بعد از مداخله با پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا ویس(1976) ارزیابی شدند. بعد از جمع‌آوری داده‌ها، تجزیه تحلیل در نرم‌افزار آماری Spss20 با روش آماری توصیفی و کوواریانس یک‌راهه صورت گرفت. نتایج مقایسه نمرات رضایت شغلی و بعد رضایت شغلی درونی بین دو گروه آزمایش و کنترل نشان داد در مرحله بعد از مداخله نمرات گروه آزمایش به‌طور معناداری نسبت به گروه‌گروه کنترل افزایش داشته است(0.001P. درحالی‌که در مرحله بعد از مداخله، تغییر نمرات در بعد رضایت شغلی بیرونی نسبت به گروه کنترل معنادار نبود(0.12=P). بنابراین می‌توان گفت آموزش هوش هیجانی بر رضایت شغلی و بعد رضایت شغلی درونی اثربخش بوده است. اما آموزش هوش هیجانی اثر معناداری بر بعد رضایت شغلی بیرونی نداشته است.