پارسا کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: مهسا شایان 
استاد راهنما: پرستو عشرتی
دانشگاه تهران، پردیس هنرهای زیبا - دانشکده معماری
چکیده

پروژه پیش رو تحت عنوان طراحی مهدکودک در خانه تاریخی حمله‌داری شهر نجف ‌آباد با هدف تغییر کاربری یک خانه تاریخی ارزشمند به مهدکودک انتخاب شده است. مسئله انتخاب این عملکرد آن است که پیوند کودکان امروز با پیشینه تاریخی و فرهنگی آن‌ها درحال گسسته شدن می‌باشد. تغییرکاربری سازگار که به عنوان یکی از شیوه‌های مداخله در راستای حفاظت تاریخی شناخته می‌شود، راهکاری جایگزین برای اعطای زندگی جدید به بناهایی است که به دلایل مختلف منسوخ شدن یا ناکارآمد بودن، کاربری اولیه خود را از دست داده و بی استفاده رها شده‌اند. از آن جا که بهره برداری مجدد از بنا، ناگزیر دخالت وایجاد تغییر در آن را می‌طلبد، معماری داخلی در یک بنای میراثی متناسب باعملکرد جدید آن اهمیت می‌یابد. مهدکودک که به عنوان اولین فضای آموزشی که کودک بعد از محیط خانه در آن قرار می‌گیرد شناخته می‌شود، نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت او خواهد داشت. کودکان نسل امروز، عموما تجربه حضور و زندگی در یک خانه تاریخی را نداشته اند و همیشه به شیوه زندگی مدرن در آپارتمان‌هایی عاری از اجزای اصلی خانه‌های تاریخی مثل حیاط، ایوان، حوض آب و...، زندگی کرده‌اند. بنابراین طراحی مهدکودک در خانه تاریخی این فرصت را به آن‌ها می‌دهد که ضمن تجربه این فضاها، به حس و حال جدیدی دست یابند و با رسوم، فعالیت‌ها و هنرهای گذشته آشنا شوند. ضرورت و اهمیت موضوع چنین بیان می‌شود که آشنایی و حضور کودکان در خانه های تاریخی منجر به شکل گیری نوعی خاطره و حس مشترک با نسل های پیشین شود و حس تعلق آن‌ها به چنین بناهایی افزایش یابد. در این پایان نامه برای نزدیک شدن به هدف پژوهش و آشنایی بیشتر با خانه های تاریخی و خاطرات ساکنان، علاوه بر مطالعه، با کسانی که دوره ای از زندگی خود را در چنین خانه هایی گذرانده اند، مصاحبه شد. همچنین از منابع صوتی و تصویری همچون فیلم هایی که در چنین خانه هایی ضبط شده بودند استفاده گردید و درنهایت با توجه به آن‌ها ایده های طراحی و خروجی طرح شکل گرفت.