توهم «کفایت اطلاعات»؛ چرا باور داریم همیشه حق با ماست؟
در زندگی روزمره، بسیاری از ما گاه به دنبال دفاع از نظرات خود، بدون درک کامل از واقعیتها، درگیر بحثها و چالشها میشویم. مطالعهای جدید از دانشگاههای استنفورد و جان هاپکینز به پدیده «توهم کفایت اطلاعات» پرداخته، که بیانگر این موضوع است که افراد اغلب فکر میکنند اطلاعات کافی برای تصمیمگیری دارند، حتی وقتی واقعاً اطلاعات لازم را ندارند.
این پژوهش نشان میدهد که سوگیری شناختی میتواند چشمانداز مردم را نسبت به واقعیات تحت تأثیر قرار دهد، به طوری که به دلیل باور به کفایت اطلاعات، افراد اطمینان بیش از حد به نظرات خود پیدا میکنند. واقعگرایی سادهلوحانه، که پیش از این شناخته شده بود، بر درک شخصی از واقعیت تأثیر میگذارد، اما توهم جدید به افراد القا میکند که قادر به درک ناشناختههای شناخته نشده نیز هستند.
تحقیق و نتایج آن
در تحقیقی که بر روی ۱۲۶۱ کاربر آمریکایی انجام شد، شرکتکنندگان بخشی از مقالهای درباره کمبود آب در یک مدرسه خیالی را مطالعه کردند. نتایج نشان داد که افراد با داشتن اطلاعات ناقص، تصور میکردند به اندازه کافی برای تصمیمگیری آمادهاند. گروههای کنترل که به تمامی اطلاعات دسترسی داشتند، تصمیمگیری متعادلی داشتند.
این نتایج تأکید میکند که به اشتراکگذاری کامل اطلاعات میتواند منجر به توافق بیشتر و کاهش توهم کفایت اطلاعات شود. با افزایش خودآگاهی و پرسش از خود، میتوان به جلوگیری از این سوگیری و ارتقای کیفیت تصمیمگیریها کمک کرد.
پیامدهای اجتماعی
این پدیده میتواند در مباحثات سیاسی یا شخصی، از جمله موارد حساسی مانند تغییرات آب و هوایی یا مناقشات بینالمللی، پیامدهای جدی داشته باشد. خودآگاهی درباره میزان ناکافی بودن اطلاعات و ترک توهم دانایی میتواند به تعاملات سازندهتر و پذیرش دیدگاههای متنوع منجر شود.
مطالعه نشان میدهد، فروتنی و کنجکاوی در مواجهه با اطلاعات ناکافی، میتواند مانع از قضاوتهای نادرست شود و موجب افزایش همآوایی و درک بهتر تعاملات اجتماعی گردد. در جهانی که تحت تأثیر اطلاعات نادرست یا ناقص قرار دارد، این نگرش میتواند نقش مهمی در بهبود رفتارها و تصمیمگیریها ایفا کند.
نظر شما