کرند همیشه برایم قریه‌ای جالب و رازآلود بوده و هست. این شهر امروزی، روزگاری دراز محل تاخت‌وتاز بوده و هر که آمده و هر که رفته، دستی نه البته از سر لطف، بر آن فرو آورده است.

شاید باید از شرح دانهو و وضعیت تأسف‌بار کرند بگذرم و به صارم‌الممالک بسنده کنم.
هشت ماه خفقان ناشی از حضور حاکمی که حداقل اسناد، روایات و شکایات او را فردی جبار معرفی کرده‌اند.

اولین شرح از مظالم او، برخورد با یهودیان کرند است.
این یهودیان که با حدود سی خانوار قریب به پنجاه شصت سال است در کرند ماوا گرفته‌اند، اولین قربانیان نعمت‌الله خان صارم‌الممالک هستند.
خبر از تعدی و تعرض به ایشان و آویختن یک فرد یهودی مانند توپ در مجموعه اسناد دوران او می‌ترکد.
حداقل چهار سند در باب تظلم‌خواهی مردم و خوانین درباره او سراغ داریم.

آنچه مسلم است، این است که در دوران هشت‌ماهه حکومت او تا زمان فرمان راندن احتشام‌الممالک در کرند، بسیاری از ناراضی‌ها از کرند به محدوده خانقین و عراق که در حدود عثمانی است، کوچ کرده‌اند.
اموال او را بیش از منزلی مسکونی و چند چیز بی‌ارزش نمی‌دانند و به نظر می‌رسد او از راه رشوه توانسته این هشت ماه را در صدر حکومت محلی کرند بگذراند.

آگاهی حکومت کرمانشاه از ظلم و تعدی او هم از درون و هم از سمت عثمانی‌هاست.
چنانکه مهاجرین برای در امان ماندن از تعدی‌های او به سرحد دار عثمانی متوسل می‌شوند و او نیز طی اخباری، این ستم‌ها را به گوش حاکم وقت کرمانشاه می‌رساند و همین امر در کنار نامه مردم و رؤسای ایلات مزید علتی در برکناری اوست.

خبری از او نیز در سال ۱۳۲۵ قمری در اثر اوژن اوبن و کتاب ایران امروز است و او را با تمام مناعت طبعی که در پذیرایی دارد، فقیر توصیف می‌کند.

به‌هرحال، کرند هنوز شهر رازآلود من است و این رازآلودگی مرا به آگاهی درباره آن ترغیب می‌کند.

به قلم: آقای #داریوش_سهرابی
#گروه_مطالعات_دالاهوشناسی