روزنامه همشهری یکشنبه 14 مرداد ,1375 4 آگوست ,1996 سال چهارم , شماره 1033 
 

گزارشی از نمایشگاه عکس نقاشی های دیواری تهران در نگارخانه منطقه
یک
باید در شهری پر دود و غبار با دیوارهایی مملو از رنگهای خنثی یا
مرده را با رنگها و نقشها, کسالت و انقباض محیط را به شادابی, نشاط
و انبساط خاطر تبدیل کرد

نقاشی دیواری را می توان به عنوان یک مقوله جدی در امرزیباسازی شهر
تهران مورد بررسی قرار داد. امری که تاثیربه سزایی بر روح و روان
شهروندان سردرگم, خموده و پرمشغله شهر بزرگ و شلوغی مانند شهر تهران
خواهد داشت و سوال این است که آیا همه این نقاشی ها درست, به جا,
متناسب با محل و روحیه شهروندان هستند
این سوالات انگیزه ای شد برای انجام طرح عکاسی نقاشی های دیواری شهر
تهران چرا که فقط ابزار قدرتمندی مانند عکاسی می تواند در راستای
یافتن پاسخ این سوالات ما را یاری دهد. به همین جهت مرکز مطالعات و
برنامه ریزی شهر تهران از طریق نگارخانه منطقه یک آثار عکاسی
نقاشی های دیواری کامران فریدونی را از 24 تیر تا 6 مرداد ماه در
معرض دید عموم مردم قرار داد.
در این عکسها ورود نشانه هایی مانند انسان, طبیعت و تلفیق آنها با
نقاشی های دیواری کمپوزیسیونها و تصاویر زیبایی راایجاد کرده است.
کامران فریدونی عکاس این مجموعه متولد1341 و دانشجوی رشته عکاسی
است . وی از سال 1366 کار عکاسی را به صورت حرفه ای شروع کرد. و در
چند نمایشگاه عکس از جمله نخستین نمایشگاه عکس سالانه ورزشی ایران ,
یازدهمین جشنواره عکس سینمای جوان, دومین جشنواره دانشجویی و اولین
نمایشگاه عکس از کهنسالان شرکت کرده است.

فریدونی در زمینه عکاسی معتقد است: بی تردید باید در روشن کردن
ویژگی کاربردی و مستند بودن عکس کوشش کنیم تا عکس ,عکاسی و عکاسان
جایگاه درست و اصولی خود را بیابند.
وی در مورد نمایشگاه خود و انگیزه برپایی آن می گوید: از اواخر سال
71 به واسطه تغییرات سریعی که بر روی در و دیوار شهر صورت می گرفت ,
راغب شدم از فضاهای شهری که نقاشی های دیواری در آن نقش عمده ای
داشتند, عکس بگیرم. فکر می کنم نقاشی های دیواری به لحاظ رنگشان بیشتر
نظر شهروندان را جلب می کند. بنابراین, جسته و گریخته عکاسی از این
مقوله را تا سال 73 ادامه دادم .
پس از هماهنگی با خواسته ها و نظرات مرکز, بخش مورد نظر رااز کل
پروژه نقاشی های دیواری که تا پیش از آن انجام داده بودم, در زمانی
مدت 6 ماه تکمیل کردم و سپس حدود 80 عکس از بین 800 عکس از طرح یاد
شده در این نمایشگاه به معرض دید عموم گذاشته شد.
فریدونی ادامه می دهد: فکر کردم چنانچه تعدادی از عکسهای طرح مذکور
را که موثر بر روح و چهره شهر و شهرنشینان است در یک مکان مناسب به
نمایش در آیند, چشمگیرتر خواهد بود و شاید به این ترتیب, مردم و
بویژه دست اندرکاران را برای ادامه و بهبود ارائه نقاشی های مذکور از
هر نظر بیش از پیش ترغیب خواهم کرد. همچنین در عین حال این طرح
می تواند به عنوان شناسنامه مستند و مصور بخشی از نقاشی های دیواری
شهر تهران مورد استفاده قرار گیرد. با انجام این طرح و بررسی آن
می توان تا حدی به این پرسش ها پاسخ گفت که آیا تعداد پراکندگی
نقاشی های دیواری در سطح مناطق مختلف شهر تهران مناسب و متناسب با
نیاز هر منطقه است آیا نقاشی ها با تکنیکهای مناسب اهداف خاص آن
اجرا شده اند آیا نباید در اجرای موضوعی برخی از آنها تناسب با
روحیه شهر و شهروندان در نظر گرفته شود به نظر من باید از نظر
موضوعی خواسته عموم یا اهداف مفید اجتماعی در نقاشی ها منعکس شود.
باید در شهری پر دود و غبار با دیوارهای آجری و سیمانی مملو از
رنگهای خنثی یا مرده را با رنگها و نقشها; کسالت, خمودی و انقباض
محیط را به شادابی, نشاط, تندرستی و انبساط خاطر تبدیل کرد. همچنین
می توان از ویژگیهای هنرهای دیگر نیز برای طراوت و تنوع بخشیدن به
فضای کسالت بار شهری سود جست.
گزارش: زهره سلیمانی