تخت طاووس یکی از تخت‌های جواهر نشان سلطنتی کشور ایران است که به مباشرت حاجی محمدحسین‌خان صدر اصفهانی، صدر اعظم فتحعلی‌شاه و به فرمان فتحعلی‌شاه در سال ۱۲۱۶ هجری قمری توسط جواهرسازان اصفهان ساخته شد. این تخت با تخت طاووس (نادری) که نادرشاه افشار به همراه جواهرات کوه نور و دریای نور از نبرد هندوستان با خود به ایران آورد، تفاوت دارد. تخت طاووس نادری با مرگ وی توسط غارتگران تخریب و به یغما برده شد.

تخت طاووس (قاجاری) که در آغاز «تخت خورشید» نام داشت، از چوب گردو ساخته شده و دارای ارتفاع ۳ متر و عرض ۲ متر است. این تخت با ۱۴۶۳ قطعه جواهر از جمله الماس، زمرد، یاقوت، فیروزه، مروارید و غیره تزئین شده است. در بالای تخت، مجسمه‌ای از یک طاووس با بال‌های باز قرار دارد که در وسط آن، خورشیدی با ۹۲ قطعه الماس درخشان خودنمایی می‌کند. در اطراف تخت، ۱۶ شیر با دهان باز و دندان‌های تیز قرار دارند که نماد قدرت و اقتدار حکومت قاجار است.

تخت طاووس در دوران حکومت فتحعلی‌شاه، محمدشاه قاجار، ناصرالدین‌شاه قاجار و مظفرالدین‌شاه قاجار مورد استفاده قرار می‌گرفت. این تخت در سال ۱۳۵۰ شمسی به خزانه جواهرات ملی ایران منتقل شد و هم‌اکنون در موزه جواهرات ملی ایران واقع در بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران نگهداری می‌شود.

تخت طاووس یکی از شاهکارهای هنری و صنعتی ایران است که نمادی از شکوه و عظمت حکومت قاجار محسوب می‌شود. این تخت با استفاده از ظریف‌ترین هنرهای تزئینی و با بهره‌گیری از بهترین جواهرات ساخته شده است و از نظر زیبایی و ارزشمندی، یکی از بی‌نظیرترین تخت‌های سلطنتی جهان به شمار می‌رود.