روزنامه همشهری چهارشنبه 17 مرداد ,1375 7 آگوست ,1996 سال چهارم , شماره 1036
 

ملاحظاتی پیرامون تولید جمع آوری و بازیافت زباله( 2 )
اشاره: در آخرین بخش از گزارش ملاحظاتی پیرامون جمع آوری و
بازیافت زباله, چگونگی استفاده مجدد تا به آخر, از نظرتان
می گذرد:

استفاده مجدد تا به آخر
دوام تولیدات ساخته شده به طور روزافزونی کم می شود. رقابت برای
تولید, کمترین هزینه کیفیت تولید نهایی را کاهش می دهد. به عنوان
نمونه قطعات ماشین در قرن هفدهم به گونه ای ساخته می شدند که ده سال
عمر داشته باشند ولی دوام این قطعات در قرن نوزدهم فقط شش سال است.
از طرف دیگر شرایط محیطی کار, ضریب اطمینان و اقدامات ایمنی به طور
چشمگیری افزایش یافته است. تناقض در همین جاست, تکنولوژی در سطح
جهان بهبود می یابد ولی از کیفیت کاسته می شود.
قبل از اینکه در موردبازیافت و تبدیل دوباره تولیدات به صورت
ماده خام فکر کنیم بهتر است که آن را تعمیر و نو کنیم. بدین
ترتیب بازیافت در مورد بسیاری از بسته بندی ها و شیشه ها و قوطیهای
محتوی مواد فقط نیاز به یک دید مثبت دارد که دوباره پر شوند و نه
اینکه راحت ترین راه را که تبدیل دوباره تولید به ماده خام است
انتخاب شود.

بازیافت یا مرگ برای اینکه تولیدات قابل بازیافت باشند لازم است که
مواد ساخت کاملا در حد استاندارد باشند و همزمان باید در مورد نیاز
به مشارکت فعال در جمع آوری انتخابی مواد زائد و خرید تولیدات حاصل
از بازیافت مواد, افکار عمومی روشن شود.
در حال حاضر بازیافت به عنوان گزینه ای برای کاهش مقدار مواد زائد
شهری ,کاهش هزینه تصفیه وجلوگیری از مشکلات زیست محیطی حاصل از
تجمع موادزائد است.
یکی از مهمترین محرکها بازیافت به عنوان تکنیک اساسی برای تصفیه
بیشتر مواد زائد حاصل اززندگی انسان, صرفه جویی درانرژی و منابع
طبیعی است. بخشی از این مواد زائد که ارزش بسیاری برای بازیافت
دارد مواد آلی (که می توان آنها را کمپوست کرد و ازآنها کود
ساخت,) پلاستیک, کاغذ, شیشه و فلز می باشد.
دیگر اقلام که کمتر هستندمانند پارچه, باتری, دارو,مبلمان یا
خرده ریز را می توان طی برنامه خاصی جمع آوری کردیا مناطق انبار این
مواد رامشخص کرد که به عنوان مراکزبازیافت آنها باشند.

دید خود را تغییر دهیم مسئله اصلی این است که برای بازیافت مواد
زاید بایدابتدا این مواد به طورانتخابی جمع آوری شوند به عبارت
دیگر آشغالها بایدجداسازی شوند. حتی شایدنیاز باشد که ظرفهای
مخصوص برای اقلام خصوصی در نظرگرفته شوند. به طور اجمالی می توان
گفت که هر برنامه بازیافت زمانی موفق می شودکه بتواند بر سه مشکل
اساسی مردم یعنی: تنبلی, بی توجهی وعدم تمایل به صرف وقت دراین
مورد فائق آید. انگیزش افکار عمومی برای مبارزه با این عادات بسیار
مهم است.
مشکل دیگری که در رابطه بابازیافت وجود دارد, طرح وسایل مورد
مصرف است. طراحان و تولیدکنندگان صنعتی نمی توانند مسئولیت خود را
در این مورد انکار کنند. استراتژی هایی که براساس حکومت طرح
پرمنفعت تر قرار دارند باید از بین برود.

مشارکت مثبت در تصفیه ,زندگی هر روزه ما, امکانات بسیاری
ایجادمی کند که بتوانیم در کاهش, استفاده مجدد و بازیافت مواد زائد
کمک کنیم.
مدرسه و محل کار دو مکانی هستند که می توانند کارهای بالا را انجام
دهند و همه افراد باید در آن مشارکت داشته باشند. هم اکنون
کارخانه ها و ادارات می توانند نقش تعیین کننده ای در تغییر عادات داشته
باشند, مدارس نیز برای جمع آوری زباله های جدا شده (شیشه, کاغذ,
آلومینیوم و غیره) و جذب بچه ها و جوانان برای این کار مفید,
می توانند فعال باشند.
دست اندرکاران صنعت بایدمسئول تولیداتی که به بازار وارد و مواد
زائدی تولید می کنند باشند. آنهاغالبا بدین گونه بحث می کنند که
بازیافت کار مقامات محلی است. درواقع شوراهای شهر و محله می توانند
این برخوردها را از طریق قوانین تغییر دهند. در عین حال شهروندان
نیز می توانند گردهم جمع شوند و مراکز بازیافت خود را بسازند.

تکنولوژیهای موجود برای قابل استفاده کردن مواد زائد:
موادآلی:
کمپوست هضم غیرهوازی
کاغذ و مقوا:
خرد کردن برای ساخت کاغذبازیافت شده
شیشه:
استفاده مجدد از شیشه های خالی
ذوب برای استفاده درصنعت
فلزات غیرآهنی (مانند آلومینیوم:)
ذوب برای استفاده درصنعت

فلزات آهنی: ذوب برای استفاده درصنعت
پلاستیک ها (مانندپلی اتیلن, تترافالیت ,پلی وینیل کلراید,
پلیولفینها شامل پلی اتیلن ,پلی پروپیلن پلی استیرن )
ریز کردن, ترکیب کردن ,جدا کردن, گلوله کردن و حبه کردن

باتری ها: استخراج و استفاده مجدد ازفلزات
منبع: یونسکو
us of all