جهان یک رقیب جدید برای سنگین ترین حیوانی دارد که تا به حال زندگی کرده است: نهنگی که حدود 38 میلیون سال پیش در اقیانوس ها شنا کرد و احتمالاً تقریباً 400000 پوند وزن داشت.

دانشمندان در مقاله ای که روز چهارشنبه در مجله Nature منتشر شد، گونه منقرض شده تازه کشف شده را به نام Perucetus colossus توصیف کردند. بر اساس تخمین وزن آنها از 180 تن است.، P. colossus نهنگ آبی در حال انقراض را که رکورددار طولانی‌مدت سنگین‌ترین موجود جهان بوده است . با این حال، تعیین وزن یک حیوان تنها بر اساس بقایای فسیل شده آن دشوار است، بنابراین همه دانشمندان هنوز آماده نیستند که این عنوان را تحویل دهند.
به عنوان مرجع، این موجود غول پیکر احتمالاً بیش از 30 فیل آفریقایی در مجموع یا حدود 5000 نفر وزن داشته است، همانطور که یکی از نویسندگان این مطالعه، جیووانی بیانوچی، دیرینه شناس در دانشگاه پیزا در ایتالیا، به کریستن راجرز از CNN می گوید.
 

محققان تا آنجا که می توانستند در مورد P. colossus از مطالعه استخوان های فسیل شده یافت شده در دره Ica در جنوب پرو به دست آوردند. در مجموع، دیرینه شناسان 13 مهره، چهار دنده و بخشی از یک لگن را از ناحیه ای به نام سازند پیسکو کشف کردند.

یکی از دلایل سنگینی P. colossus استخوان‌های آن بود که بسیار متراکم بودند – آنقدر متراکم که، زمانی که دیرینه‌شناسان برای اولین بار آن‌ها را کشف کردند، اصلاً مطمئن نبودند که استخوان هستند. فسیل ها بیش از هر چیز شبیه سنگ بودند.

آلبرتو کولارتا، یکی از نویسندگان این مطالعه، همچنین دیرینه شناس در دانشگاه پیزا، به دینو گراندونی از واشنگتن پست می‌گوید: «من در مقابل چیزی بودم که شبیه چیزی نبود که تا به حال دیده بودم.
تراکم استخوان آن‌ها به P. colossus کمک می‌کرد تا هنگام تغذیه در نزدیکی کف اقیانوس بماند. و این گونه احتمالاً به کمی کمک اضافی برای ماندن در آب نیاز داشته است - برخلاف برخی از نهنگ‌ها که قبل از غواصی ریه‌های خود را کاملاً خالی می‌کنند، P. colossus احتمالاً با مقداری هوا هنوز در ریه‌هایش وجود دارد. اما موریس از نیچر نیوز گزارش می دهد که سایر ساکنان آب های کم عمق تمایل به شیرجه رفتن دارند، بنابراین محققان فرض کردند که P. colossus ساکن ساحلی نیز همین کار را کرده است.

دانشمندان می گویند که P. colossus احتمالاً بین 55 تا 66 فوت طول داشته است که می تواند آن را کوتاه تر از نهنگ های آبی امروزی کند که می تواند تا 110 فوت رشد کند. احتمالاً شکلی شبیه سوسیس داشت و با حرکت دادن بدنش در امواج مواج به آرامی شنا می کرد.

هر یک از مهره های عظیم این نهنگ بیش از 200 پوند وزن داشت. اما برای تخمین کل توده بدن حیوان، محققان باید حدس‌های دقیقی می‌کردند. به عنوان مثال، از آنجایی که آنها جمجمه این موجود را پیدا نکرده اند، نمی دانند که سر آن چگونه به نظر می رسد. آنها همچنین نمی توانند بگویند که چه مقدار تاول یا عضله داشته است.

نیکلاس پینسون، دیرینه‌بیولوژیست در موزه ملی تاریخ طبیعی اسمیتسونیان که در این مطالعه شرکت نداشته است، به نیچر نیوز می‌گوید: «تعیین وزن بدن برای یک گونه منقرض شده واقعاً بسیار سخت است.

بر اساس حاشیه خطا، پینسون همچنان بر این باور است که نهنگ آبی شایسته کسب جام سنگین وزن است. اما در هر صورت، او به این نشریه می گوید، کشف P. colossus 'شگفت انگیز و بسیار عجیب است.'

حال به گزارش یورونیوز توجه کنید:

مدت‌ها بود که نهنگ آبی به عنوان بزرگترین و سنگین‌ترین حیوان تاریخ شناخته می‌شد. گفته می‌شد این موجود حتی از تمام دایناسورهای غول پیکر که در گذشته‌های دور زندگی می‌کردند نیز سنگین‌ وزن‌تر است.

اما بر اساس مطالعه‌ای که در مجله نیچر منتشر شده است، نهنگ عظیم الجثه پرو ممکن است حتی از نهنگ آبی هم سنگین‌تر بوده باشد.

یک تیم تحقیقاتی بین المللی با بررسی‌ استخوان‌های یافت شده در صحرای پرو تخمین زده‌اند که این حیوان به طور متوسط وزنی حدود ۱۸۰ تن داشته است.

بر اساس رکوردهای جهانی گینس، بزرگترین نهنگ آبی ثبت شده تاکنون ۱۹۰ تن وزن داشته است، پس چطور موجودی با ۱۸۰ تن می‌تواند این رکورد را بشکند. محققان محدوده وزن این نهنگ باستانی را بین ۸۵ تا ۳۴۰ تن تخمین زدند، یعنی این جانور احتمال دارد به طور قابل توجهی بزرگتر بوده باشد.

الی آمسون، دیرینه شناس در موزه دولتی تاریخ طبیعی اشتوتگارت آلمان و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «من معتقدم احتمال شکستن این رکورد وجود دارد و پیام اصلی این یافته‌ها نیز همین است. این که موجودی در گذشته زیست می‌کرد که وزنش نزدیک به نهنگ آبی بوده است.»

اولین فسیل نهنگ باستانی در سال ۲۰۱۰ توسط ماریو اوربینا کشف شد. این دیرینه شناس، دهه‌ها سال از عمرش را صرف جستجوی در بیابان‌های سواحل جنوبی پرو برای کشف یافته‌های جدید کرده است.

در مجموع ۱۳ مهره غول پیکر که یکی از آنها نزدیک به ۲۰۰ کیلوگرم وزن داشت و همچنین چهار دنده و یک استخوان لگن در این محل پیدا شد.

آقای آمسون می‌گوید چیزی که اوربینا پیدا کرد بیشتر شبیه یک تخته سنگ بود تا یک فسیل.

سال‌ها طول کشید تا این فسیل‌های غول‌پیکر جمع‌آوری و محققان متوجه شوند دقیقا چه چیزی کشف کرده‌اند.

حالا اما پس از یک زمان طولانی محققان روز چهارشنبه فاش کردند این فسیل‌ها متعلق به یک نوع بازیلوسارید‌ منقرض شده از آب‌بازسانان کهن است.

آب‌بازسانان به پستانداران دریایی گفته می‌شود که با گذشت زمان با شرایط زیست در آب سازگار شده‌اند. دلفین‌ها، نهنگ‌ها و خوک‌های دریایی از نمونه‌های امروزی آب‌باز سانان هستند که اجداد اولیه آن‌ها در خشکی زندگی می‌کردند.

براساس یافته‌‌های جدید در این مطالعه آب‌بازسازان ۳۰ میلیون سال زودتر از آنچه قبلا تصور می‌شد به اوج رشد بدن خود رسیده‌اند.