روزنامه شرق پنجشنبه ۲۰ آذر ۱۳۸۲ - ۱۶ شوال ۱۴۲۴ - ۱۱ دسامبر ۲۰۰۳

منصور نصیری: یک دوربین دیجیتال، یک لپ تاپ، یک ارتباط اینترنتی و از همه مهمتر انسان دوستی یک سرهنگ و تعدادی پزشک، صورت متلاشی شده «بسیم کادریو» قربانی ۲۱ ساله جنگ کوزوو را به او بازگرداندند. صرب ها پس از شلیک گلوله به صورت این جوان بی گناه او را به حال خود رها کرده بودند تا مرگ پر دردتری را تجربه کند، اما بسیم به طرز معجزه آسایی سه ماه بدون استفاده از هیچ آنتی بیوتیکی زنده ماند و به کمک عکس های دیجیتال ضمیمه ای میل های سرهنگ «دیوید وسلو» به پزشکان و جراحان انگلیسی، صورت متلاشی شده خود را نیز باز یافت. تصویر نیم رخ معصومانه بسیم در حالی که فاقد قسمت بالای بینی بود بر جلد مجله تایم قرار گرفت و جاناتان مارگولیس گزارش کامل و تکان دهنده اما با پایانی خوش را از ماجرای بسیم تهیه کرد و به چاپ رساند. او را یکی از اولین غیرنظامیانی می دانند که به مدد تکنولوژی دیجیتال و پزشکی از راه دور (Telemedicine) نظامی، سلامت و زندگی عادی خود را بازیافته است.

در جنگ و برای نیروهای نظامی وجود یک دوربین دیجیتال، لپ تاپ و ارتباط اینترنتی با کیفیت بالا نیازی حیاتی به شمار می رود. وقتی بسیم کادریو در جنگ کوزوو بر اثر اصابت گلوله عملاً نیمی از صورت خود را از دست داد، جراحات وارده به صورت و چشم او آنقدر عمیق و وحشتناک بود که جلوگیری از خونریزی و حتی نگاه کردن به عمق زخم ها بسیار دشوار و ناممکن می  نمود. قسمت راست صورت بسیم و چشم راستش بر اثر اصابت گلوله کاملاً متلاشی شده بود.

سرهنگ دیوید وسلو دوربین دیجیتالش را بر روی یک سه پایه قرار داد تا از خط مقدم جبهه، تصویر دیجیتال عکس های رادیولوژی و همین طور صورت متلاشی شده بسیم را برای پزشکان و جراحانی در انگلستان ارسال و مقدمات انجام عمل جراحی و بازسازی صورت بسیم را فراهم کند. ای میل های سرهنگ به پزشکان و مشاوران مختلف در سراسر دنیا تبدیل به سفرنامه دیجیتال مصوری شد که داستان بازسازی و بازآفرینی صورت بسیم را روایت می کرد.

اولین ای میل او در آن زمان به ریچارد لوکوتا مشاور و جراح پلاستیک یک درمانگاه کوچک، بود که به او فهماند باید با بقیه پزشکان ارتباط برقرار کند تا از همکاری و مشاوره آنها از راه دور استفاده کند. جیم رایان متخصص بیهوشی، برایان لتربارو متخصص و جراح مغز و اعصاب در انگلستان و چندین مشاور و جراح پلاستیک دیگر در نقاط مختلف، کسانی بودند که او در ای میل هایش به آنها وضعیت بیمار را تشریح کرد و با ارسال عکس های مجروح در آخرین وضعیت، آنها را در جریان کامل وقایع قرار می داد.

۲۰ جولای ۱۹۹۹ به ریچارد لوکوتا

گلوله به قسمت راست گیجگاه وارد شده و با عبور از حفره چشم راست و متلاشی کردن آن از قسمت میانی بینی خارج شده، هیچ معالجه و جراحی خاصی تا لحظه زخم بندی روی مجروح انجام نشده.من عکس هایی را که از روی عکس های رادیولوژی صورت بسیم گرفته ام به ضمیمه  ای میل برایت فرستاده ام و منتظر نظر تو می مانم.

۲۷ جولای ۱۹۹۹ به جیم رایان

ما از طریق تلفن ماهواره ای با چند متخصص در انگلستان ارتباط برقرار می  کنیم تا به درمان از راه دور بپردازیم. برای ما نحوه کمک دولتی یا غیردولتی اصلاً مهم نیست موضوع مهم کمک به این جوان ۲۱ ساله است که نیمی از صورتش را بی دلیل از دست داده. من عکس های او را برای تو ارسال می کنم تا متوجه وخامت اوضاع بشوی، دکتر لوکوتا با دیدن این عکس ها آنقدر تحت تأثیر قرار گرفته که همه تلاشش را برای نجات یا حتی بهبود اوضاع این بیمار به کار می برد.

۶ سپتامبر

به نظر می رسد امکان انتقال بیمار به لندن منتفی است و ما باید به همین صورت و از راه دور نیمه نابود شده صورت بسیم را به او بازگردانیم. من عکس های چند ماه قبل بسیم را که جوانی خوش تیپ در کنار همسرش در روز جشن عروسی است برایت می فرستم. می توانی صورت کامل این مرد را با کیفیت بالای عکس ببینی و آن را با عکس دیگر که در آن فقط نیمی از صورتش باقی مانده مقایسه کنی آن وقت می توانی درک کنی که من چرا این همه بحث و جدل می کنم و تلاش دارم با ارسال این همه عکس به پزشک ها و جراح ها اقدامی صورت بگیرد. از این که هنوز اتفاق خاصی نیفتاده خیلی آشفته ام.

۲۷ اکتبر ۱۹۹۹ به باب وودواردز

عکس هایی که من از بسیم دارم بسیار ناراحت کننده و تکان دهنده اند (هر چند که فکر می  کنم تو بیش از من جرأت دیدن چنین عکس هایی را داشته باشی.)

از وقتی این مجروح را ملاقات کرده ام می بینم که از هیچ کمک مردمی برای بهبود اوضاع این جوان دریغ نشده. شاید در دنیا تعداد زیادی انسان مثل بسیم وجود داشته باشد که به هر دلیلی نیمی از صورتشان را حتی به شکلی وخیم تر، از دست داده باشند، ولی من که آنها را ندیده ام، نمی شناسم شان و از همه مهمتر عکس شان را ندیده ام که بتوانم کاری کنم.

۱۸ نوامبر... به دن کلی

عکس های «ولبونا» همسر زیبای بسیم و خودش را دیروز گرفتم. بسیم از یک عمل ۱۵ ساعته بیرون آمده و من برای اولین بار از موقعی که به انگلیس آمده ام موفق به دیدار او شدم. او در عمل بعدی نیاز به یک دستکاری کوچک در داخل و خارج بینی اش دارد ولی بخش اعظم کارها انجام شده. این زن و شوهر جوان منتظر تولد اولین فرزندشان هستند. می توانی شادی و دلگرمی این زن را توی عکس ببینی و این که توی دلش چی دارد می گوید: خدا همیشه نگهدار تو و دوستانت باشد...

۲۲ نوامبر... به برایان لتربارو

آفرین به تو به خاطر کار شگرف و خارق العاده ای که دوشنبه پیش روی صورت بسیم انجام دادی! فرصت خوبی دست داد تا بسیم را دو روز بعد از عمل جراحی ملاقات کنم. می دانم این عکس های ضمیمه ای را که الان برایت می فرستم خیلی دوست خواهی داشت. عکسی  که هزاران حرف در خودش دارد. تو باید بدانی که چه کاری انجام داده ای. تنها دو روز پیش از کریسمس ولبونا و بسیم صاحب فرزند دختری شدند که چهره قبلی پدرش را تنها می توانست در آلبوم های خانواده کادریو تماشا کند.