ثبت جهانی افطار و سنت‌های فرهنگی ـ اجتماعی آن به عنوان بیست و دومین عنصر میراث فرهنگی ناملموس ایران، اتفاقی مهم و ارزشمند است. این ثبت جهانی نشان‌دهنده اهمیت این آیین مذهبی و فرهنگی در جهان اسلام و همچنین ظرفیت‌های فرهنگی و اجتماعی ایران است.
افطار یکی از مهم‌ترین آیین‌های مذهبی مسلمانان است که در پایان ماه مبارک رمضان برگزار می‌شود. این آیین با آداب و رسوم مختلفی در کشورهای مختلف جهان اسلام برگزار می‌شود. در ایران نیز افطار با آداب و رسوم خاصی همراه است که از جمله آنها می‌توان به صرف غذاهای سنتی، خواندن دعا و نیایش، دید و بازدید و برگزاری مراسم‌های مذهبی اشاره کرد.
ثبت جهانی افطار و سنت‌های فرهنگی ـ اجتماعی آن، فرصتی برای معرفی این آیین ارزشمند به جهانیان است. این ثبت جهانی می‌تواند به افزایش شناخت و آگاهی از فرهنگ و آموزه‌های اسلامی در جهان کمک کند. همچنین، می‌تواند به تقویت روابط فرهنگی و اجتماعی بین کشورهای اسلامی و سایر کشورها منجر شود.
در ادامه به برخی از مزایای ثبت جهانی افطار و سنت‌های فرهنگی ـ اجتماعی آن اشاره می‌شود:

معرفی فرهنگ و هویت اسلامی: ثبت جهانی افطار، فرصتی برای معرفی فرهنگ و هویت اسلامی به جهانیان است. این ثبت جهانی می‌تواند به افزایش شناخت و آگاهی از فرهنگ و آموزه‌های اسلامی در جهان کمک کند.
تقویت روابط فرهنگی و اجتماعی: ثبت جهانی افطار، می‌تواند به تقویت روابط فرهنگی و اجتماعی بین کشورهای اسلامی و سایر کشورها منجر شود. این ثبت جهانی می‌تواند به ایجاد زمینه‌های همکاری و تعامل بیشتر بین کشورهای اسلامی و سایر کشورها در زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی کمک کند.
حفظ و احیای سنت‌های فرهنگی: ثبت جهانی افطار، می‌تواند به حفظ و احیای سنت‌های فرهنگی و اجتماعی مرتبط با این آیین کمک کند. این ثبت جهانی می‌تواند به افزایش توجه به این سنت‌ها و تلاش برای حفظ و انتقال آنها به نسل‌های آینده منجر شود.

در مجموع، ثبت جهانی افطار و سنت‌های فرهنگی ـ اجتماعی آن، اتفاقی مبارک و ارزشمند است که می‌تواند آثار مثبتی در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی داشته باشد.