این موضوع تا سال ۲۰۲۳ میلادی که دیرینه‌شناسان دو پشه نر خونخوار به دام افتاده در صمغ درختی ۱۳۰ میلیون ساله را در لبنان کشف کردند، مورد قبول همه دانشمندان بود. این فسیل‌ها که مربوط به یک گونه منقرض شده از پشه‌ها هستند، دارای اندام‌های دهانی دراز و مکنده‌ای هستند که مشابه اندام‌های دهانی پشه‌های ماده امروزی است.
این کشف نشان می‌دهد که در گذشته پشه‌های نر نیز خونخوار بوده‌اند و این ویژگی در طول تکامل پشه‌ها از بین رفته است. دنی آزار، دیرینه‌شناس موسسه زمین‌شناسی و دیرینه‌شناسی آکادمی علوم چین و دانشگاه لبنان که نویسنده اصلی مقاله منتشر شده در این باره است، می‌گوید:

«این یک کشف بزرگ در تاریخ تکامل پشه‌ها به شمار می‌رود.»

او معتقد است که پشه‌های نر خونخوار در گذشته برای جذب ماده‌های مغذی مورد نیاز برای تولید مثل خود به خون نیاز داشتند. با این حال، با تکامل پشه‌ها، پشه‌های ماده به تدریج به مصرف خون برای تولید تخمک‌های خود وابسته شدند و پشه‌های نر دیگر نیازی به خون نداشتند.
این کشف می‌تواند به درک بهتر ما از تکامل پشه‌ها و نحوه انتقال بیماری‌ها از طریق آنها کمک کند. همچنین می‌تواند به توسعه روش‌های جدیدی برای کنترل جمعیت پشه‌ها و کاهش شیوع بیماری‌های منتقله از پشه منجر شود.
در حال حاضر، محققان در حال مطالعه دقیق‌تر این فسیل‌ها هستند تا اطلاعات بیشتری در مورد ویژگی‌های زیست‌شناسی و رفتاری این پشه‌های نر خونخوار به دست آورند.