پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1398
پدیدآور: حمیدرضا پورعباسیان زارع
استاد راهنما: فاضل اسدی امجد 
استاد مشاور: کامران احمدگلی
دانشگاه خوارزمی

چکیده

دو رمان ، طوطی فلوبر از جولیان بارنز و نام من سرخ است از اورهان پاموک نمونه های برجسته متافیکشن تاریخ نگاری توسط دو نویسنده متمایز پست مدرن هستند. غیرقابل انکار است که در مقایسه با سایر آثار داستانی ، زبان با لغو دوگانگی های معمول و متعارف، نقش منحصر به فرد و متفاوتی در شکل دادن به آثار داستانی پست مدرن دارد. علاوه بر این ، به دلیل ماهیت نویسنده این رمان ها ، نویسنده اثر تنها کاربر زبان نیست. خواننده همچنین در عمل نوشتن مشارکت می کند و متن را از طریق زبان می نویسد و دوباره می نویسد. پایان نامه با تمرکز بر یکی از دوگانگیهای موجود در متن. زندگی و مرگ ، تلاش خواهد کرد تا دریابد که چگونه استفاده خاص از زبان و وضعیت نویسنده این دو رمان در براندازی این دوگانگی خاص مرگ و زندگی نقش دارد. نتیجه خواهد گرفت که حتی مرز مرگ و زندگی در این دو اثر با استفاده از زبان خاص مانند بینامتنیت و نوشتار بودن این رمان ها در این دو اثر واضح نیست. ارجاعات بینامتنی بیشمار به وقایع تاریخی در گذشته و حال ، شخصیت ها را وادار می کند تا در زمان سفر کنند ، و آنها را زنده و مرده کند. از آنجا که خواننده به طور فعال درگیر روند روایت است ، او نیز به یکی از شخصیت های رمان تبدیل می شود و این ماهیت مضاعف زندگی و مرگ را بدست می آورد. بنابراین زمان قابل تشخیص نیست و در پایان رمان خواننده نمی تواند از وجود خود مطمئن باشد.