در سال ۱۳۰۷، رضا شاه پهلوی، به عنوان شاه ایران، فرمانی را صادر کرد که بر اساس آن، لباس متحد شکل برای مقامات و کارمندان دولت ایران اجباری شد. این فرمان، که در تاریخ ۲۱ تیرماه ۱۳۰۷ صادر شد، به موجب آن، مقامات و کارمندان دولت ایران موظف شدند که از لباس متحد شکلی استفاده کنند که از سوی دولت تعیین شده بود.
لباس متحد شکلی که برای مقامات و کارمندان دولت ایران تعیین شده بود، شامل کت و شلوار، کراوات، کلاه لبه دار و کفش چرمی بود. این لباس، برای مقامات و کارمندان ارشد دولت، از پارچه های گران قیمت تر و با کیفیت تر تهیه می شد.
رضا شاه پهلوی، با صدور این فرمان، قصد داشت که نظم و انضباط را در میان مقامات و کارمندان دولت ایران ایجاد کند. او همچنین معتقد بود که لباس متحد شکل، نمادی از مدرنیته و پیشرفت است.
البته، فرمان اجباری شدن لباس متحد شکل، مخالفانی نیز داشت. برخی از مردم معتقد بودند که این فرمان، نشانه ای از استبداد رضا شاه است. همچنین، برخی از مقامات و کارمندان دولت، از پوشیدن لباس متحد شکل، که از نظر آنها، نامناسب بود، امتناع می کردند.
علیرغم مخالفت ها، فرمان اجباری شدن لباس متحد شکل، اجرا شد و تا سال ۱۳۵۷، که انقلاب اسلامی ایران به وقوع پیوست، به قوت خود باقی ماند.
در دوران پس از انقلاب اسلامی، لباس متحد شکل برای مقامات و کارمندان دولت ایران، به طور کامل منسوخ شد و هر کس می توانست، لباس دلخواه خود را بپوشد.