روزنامه همشهری، شنبه 27 مرداد ,1375 17 آگوست ,1996 سال چهارم , شماره 1044

امان, پایتخت اردن, دچار کمبود شدید آب شده است. مشکل کم آبی کل آینده اردن را تهدید می کند. دولت مصرا خواهان دریافت کمکهای بین المللی برای اجرای طرحهای تامین آب است , اما تا به حال موفقیت چندانی نداشته است. شاید بتوان تاریخ توفانی اردن را تا حدی مسئول بحران کم آبی فعلی دانست.
به گزارش تلویزیون بی. بی. سی ,در گذشته, در راه آب می جنگیدند و جان می سپردند. هنوز در تپه های مرزهای شمالی اردن با سوریه, حالت آماده باش برقرار است. دردره های ناحیه, رودخانه یرموک روان است. این رودخانه نه تنها مورد ادعای اردنیها و سوریها که رژیم صهیونیستی است. این رژیم کماکان تپه های جولان در ساحل مقابل رودخانه را از زمان جنگ شش روزه سال 1967 در اختیار دارد. یکی از امتیازات بسیار مهم و استراتژیک که از رهگذر اشغال بلندیهای جولان نصیب اسرائیل شده است, استفاده انحصارطلبانه از آب رودخانه یرموک است. به این ترتیب, می تواند آب رودخانه را طوری تغییر مسیر بدهد که بیشتر آن وارد سرزمینهای اشغالی شود. در نتیجه این کار, اردن به شدت زیان می بیند.
سهم اندک آبی که وارد اردن می شود, از آبراه ملک عبدالله می گذرد که به سمت جنوب و از دره اردن می گذرد. آبراه یاد شده مزارع موز را که قاعدتا باید در شرایط اقلیمی داغ و مرطوب وضع مناسبی داشته باشد, آبیاری می کند. اما در واقع تابستان حجم آب به سرعت پایین می آید و مشکلات فراوانی برای کشاورزان پدید می آید. دولت می گوید حداکثر تلاش خود را برای حل این بحران به کار گرفته است. سرمایه گذاریهای سنگینی برای سدسازی و دیگر طرحهای عظیم آب رسانی انجام شده است. منابع مالی یکی از موانع موجود است. مقامات اردنی می گویند جامعه بین المللی باید مساعدت بیشتری برای حل این معضل کند که به گفته آنان نتیجه اقدامات خود اردنیها نیست. آنان خاطرنشان می کنند کم آبی این کشور ریشه سیاسی دارد و از مسئله مهاجرتهای گسترده در سالهای ,1948 1967 جدیدترین آندر سال 1990 در جریان جنگ خلیج فارس , به عنوان یکی از عوامل این بحران نام می برد. موج مهاجرت فلسطینیان و دیگر ملیتها به میزان هشدار دهنده ای شهرهای اردن را در برگرفته است. درنتیجه این مهاجرتها محلاتی جدیددر اطراف امان سربرآورده است.
این محلات لوله کشی آب دارند ولی آب فقط دو روز درهفته در آنها جریان می یابد. برای مردم این محلات عمدتافقیرنشین, آب دل مشغولی همیشگی است . سهم آبی که قراربود بر اساس سازش نامه سال 1994 اردن با ژریم صهیونیستی به امان تعلق بگیرد, تحقق نیافته است. بیم از آثار این بحران در درازمدت بالا گرفته است. کارشناسان اظهار نگرانی کرده اند که کم آبی بر روند توسعه کشور اثر منفی بگذارد. با توجه به فقدان ابزارهای مالی و فقدان حمایتهای بین المللی لازم برای برآوردن نیاز مردم به آب, اردن آینده تیره ای را در پیش دارد.