پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1397
پدیدآور: فاطمه فرجی
استاد راهنما: شهرام اصغری
موسسه آموزش عالی ادیب - مازندران

چکیده

یکی از موضوعات مهم که در فقه و حقوق موضوعه مورد بحث و بررسی قرار گرفته وکالت زوجه در طلاق است. قانون مدنی ایران دو ماده را به وکالت در طلاق اختصاص داده است.یکی ماده 1138 قانون مدنی می باشد که مطلق بوده و به وکالت زوجه اختصاص ندارد و دیگری ماده 1119 قانون مدنی می باشد که خاص وکالت زوجه در طلاق است. سوال اساسی که در این پایان نامه به دنبال آن هستیم و به آن پاسخ خواهیم داد این است که شرط وکالت زوجه در طلاق چگونه است و قلمرو آن به چه صورت است؟ با تحقیق در فقه امامیه و عامه،اکثریت جواز وکالت زوجه در طلاق را پذیرفته اند. امروزه شرط وکالت زوجه در طلاق بعد از دستور شورای عالی قضایی در اسناد رسمی به صورت مشروط و مقید در 12 بند به صورت چاپی درج شده. بر همین اساس، شرط وکالت مطلق زوجه در طلاق می تواند با توافق طرفین ضمن عقد نکاح درج گردد. بدون اینکه مغایر با نظم عمومی و مصلحت خانواده باشد.در صورتی که زوج به زوجه وکالت در طلاق دهد، این وکالت نه تنها شامل وکالت در اجرای صیغه طلاق می باشد،بلکه از ابتداء تصمیم گیری در مورد طلاق نیز ،به زوجه واگذار می شود و او می تواند در خصوص طلاق تصمیم گیری کند،البته لازم است این وکالت در حدی نباشد که حق زوج در طلاق منتفی باشد.در حال حاضر ،در صورتی که زوجه بخواهد به واسطه ازدواج دوم زوج، از طریق شرط وکالت اقدام به طلاق کند، بر اساس رویه قضایی در صورتی که نشوزاو در دادگاه توسط زوج به اثبات رسیده و ازدواج مجدد زوج قانونی باشد از این حق نمی تواند استفاده کند. برای اینکه شرط وکالت لازم باشد و زوج نتواند یک طرفه آن را فسخ کند و حق زوجه محفوظ بماند باید ضمن عقد لازم مانند نکاح به صورت شرط نتیجه درج گردد.در این پایان نامه از روش کتابخانه ای و نیز توصیف مطالب استفاده شده است.