در کشور ما غیر از پاره‌ای ناشران خصوصی که بخشی از انتشارات آنها به متون میراثی اختصاص دارد، برخی از مؤسسات نیز وجود داشته‌اند که به این امر مهم توجه می‌کرده‌اند. در دورهٔ پیش از انقلاب بنیاد فرهنگ ایران به مدیریت زنده‌یاد دکتر پرویز ناتل خانلری بخش عمدهٔ انتشارات خود را به چاپ متون چاپ‌نشدهٔ فارسی و یا چاپ عکسی این دسته از متون اختصاص می‌داد. بنگاه ترجمه و نشر کتاب نیز یک رشته از نشریاتش خاص چاپ متون تصحیح‌شدهٔ فارسی بود. پس از انقلاب اسلامی بنیاد فرهنگ همراه با چند مؤسسهٔ دیگر ادغام شد و تبدیل به پژوهشگاه علوم انسانی شد که ماهیتاً با بنیاد فرهنگ ایران تفاوت دارد و سهم آن در انتشار متون میراثی ما، چه فارسی و چه عربی، اندک است.
خوشبختانه مؤسسهٔ پژوهشی میراث مکتوب به مدیریت دکتر اکبر ایرانی از سال ۱۳۷۲ به این کار مهم دست زده است و تاکنون ۳۹۰ متن فارسی و عربی از میراث ما را در دسترس عموم قرار داده است که بیشتر آنها برای نخستین‌بار است که به چاپ می‌رسد. امتیاز دیگر میراث مکتوب انتشار سه مجلهٔ علمی آینهٔ میراث، گزارش میراث و میراث علمی اسلام و ایران، همراه با ضمیمه‌هایشان است. این سه مجله ناشر تحقیقات دست‌اول مربوط به میراث گذشتهٔ ما است. مؤسسهٔ پژوهشی میراث مکتوب علاوه بر جلسات رونماییِ پاره‌ای از انتشارات خود، جلساتِ عمومی دیگری نیز مربوط به مسائل علمی مربوط به ایران برگزار کرده و می‌کند. مهمتر از این جلسات، اقدام مدیر فعال و دلسوز مؤسسه برای به ثبت جهانی رساندن پاره‌ای از نسخه‌های خطی ایرانی و جز آنها است که جنبهٔ منحصربه‌فرد دارد. برگزار کردن جلسات ماهانهٔ ناهار و دعوت از اهل علم و ادب و موسیقی برای آشنایی بیشتر باهم یکی دیگر از ارتباطات جالب این مؤسسه است.