پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: بهنام کشاورزی 
استاد راهنما: رضا یوسفوند 
استاد مشاور: مهری ادریسی
دانشگاه پیام نور استان تهران، مرکز پیام نور تهران جنوب
چکیده

جشن های ایرانی به مناسبت های مختلفی برگزار می شد، که در سخت ترین شرایط پایدار می ماند. نوروز و مهرگان ریشه در اساطیر و فرهنگ بسیار کهن ایرانیان دارد، که دارای آداب و رسوم ویژه ای می باشد. ایرانیان باستان در زندگی خود هموراه شاد بودن را دوست می داشتند بنابراین آن ها روزهایی از سال را جشن می گرفتند که برخی از آن ها هنوز هم در زندگی ما رواج دارد. آن ها این جشن ها را از دوره باستان به دوره اسلام انتقال دادند. در فتح ایران توسط اعراب، جشن های نوروز و مهرگان علی رغم همه تحولات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی به ماندگاری خود به عنوان فرهنگ ایرانی ادامه دادند. با روی کار آمدن امویان سنت های دوره جاهلیت زنده شد از جمله این سنت ها برتری عرب بر عجم بود، که موجب شکل گیری نهضت شعوبیه شد. این نهضت بر فرهنگ و اندیشه ایرانی و تحقیر عرب تاکید داشت. از آنجا که این جشن ها منافع اقتصادی زیادی برای خلفا داشت. لذا خلفای اموی در قبال برگزاری جشن نوروز هدایایی را به عنوان خراج از مردم می گرفتند. در دوران خلافت عباسی ایرانیان نفوذ و قدرت زیادی در دربار پیدا کردند. این نفوذ به حدی بود که برخی از خلفای عباسی را مجاب کردند که در روز نوروز به مردم هدیه بدهد. بنابراین تجزیه و تحلیل این جشن ها و چگونگی پایدار ماندن آن در دو قرن اول هجری بسیار حائز اهمیت است. زیرا برگزاری این جشن ها در زمانی که زیر سلطه بیگانگان بودند، به عنوان تثبیت یک هویت ملی نقش بسزایی دارد.این پژوهش در صدد است، تا با استفاده از روش توصیفی تحلیلی بر مبنای مطالعات کتابخانه ای به بررسی و علت ماندگاری جشن های نوروز و مهرگان در دو قرن اول هجری بپردازد.