بلندپروازترین پرنده جهان، کرکس دال روپل (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳، یکی از این کرکس‌ها با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد. این پرنده تنها موجود زنده‌ای بود که از این برخورد جان سالم به در نبرد.

تا به امروز، این بلندترین ارتفاع ثبت شده برای پرواز یک پرنده است. با وجود اینکه بالن‌های هوای گرم و هواپیماها می‌توانند به ارتفاعات بالاتر برسند، اما این یک رکورد قابل توجه برای موجودات زنده با بال است.

عوامل موثر در ارتفاع پرواز پرندگان:

• چگالی هوا: هر چه بالاتر می‌روید، هوا رقیق‌تر می‌شود و تنفس برای پرندگان دشوارتر می‌شود.
• دمای هوا: با افزایش ارتفاع، دما نیز کاهش می‌یابد. پرندگان برای حفظ دمای بدن خود به عایق‌بندی مناسب و متابولیسم بالا نیاز دارند.
• منابع غذایی: پرندگان برای زنده ماندن به غذا نیاز دارند. آنها معمولاً در ارتفاعاتی پرواز می‌کنند که بتوانند طعمه پیدا کنند.
• شکارچیان: برخی از پرندگان برای فرار از شکارچیان به ارتفاعات بالا پرواز می‌کنند.

برخی از پرندگان دیگر که در ارتفاعات بالا پرواز می‌کنند:

• غاز سرنواری (Anser indicus): این غازها می‌توانند تا ارتفاع ۹ هزار و ۱۵۰ متری پرواز کنند.
• درنای خاکستری (Grus grus): این درناها در هنگام مهاجرت می‌توانند تا ارتفاع ۱۰ هزار متری پرواز کنند.
• عقاب طلایی (Aquila chrysaetos): این عقاب‌ها می‌توانند تا ارتفاع ۸ هزار متری پرواز کنند.