عادل کمالی، هنرمند نامدار کردستان و غرب کشور، در قالب یک داستان نمایشی موسیقایی، به روایتگری از هنر معماری و نقش درویش قلی کرندی، معمار نابینا و افسانه‌ای این منطقه می‌پردازد.

داستان درویش قلی:

• درویش قلی در کودکی به دلیل بیماری آبله بینایی خود را از دست می‌دهد.
• او با تکیه بر سیر و سلوک و قدرت "چشم دل" خود، در معماری به چنان مهارتی می‌رسد که باستان‌شناسان امروزی را به حیرت وا می‌دارد.

داستان و موسیقی:

• کمالی در این اثر، داستان شیرین و فرهاد را با معماری درویش قلی پیوند می‌زند و روایتی ترکیبی از موسیقی و نمایش را خلق می‌کند.
• در این روایت، فرهاد طاقی سفید و درخشان را از دل کوه می‌تراشد و درویش قلی نیز چگونگی ساخت این طاق را به ثبت می‌رساند.
• ساز بومی تنبور نقش کلیدی در هدایت داستان و انتقال حس و حال آن دارد.
• قطعات آواز به صورت گزیده در نقل موسیقایی جای می‌گیرند و با نواختن تنبور و آواز روایت می‌شوند.

میراث درویش قلی:

• متاسفانه اطلاعات دقیقی از آثار و بناهای ساخته شده توسط درویش قلی در دست نیست.
• باستان‌شناسان هنوز موفق به کشف مدارک مستدلی از این آثار نشده‌اند.
• شرح و روایت مهارت و خلاقیت او سینه به سینه نقل شده و به نسل‌های بعدی رسیده است.
• گویی درویش قلی خود به افسانه‌ها و روایات پیرامون خود تبدیل شده است.

اهمیت اثر کمالی:

• اثر کمالی به عنوان روایتی از فرهنگ و تاریخ غرب کشور، نقشی ارزشمند در حفظ و انتقال این میراث گرانبها به نسل‌های آینده ایفا می‌کند.
• این داستان نمایشی موسیقایی، با بهره‌گیری از عناصر بومی مانند ساز تنبور و روایت‌های شفاهی، هویت و فرهنگ این منطقه را به زیبایی به تصویر می‌کشد.
• خلاقیت کمالی در تلفیق داستان، موسیقی و نمایش، اثری بدیع و جذاب خلق کرده که می‌تواند مورد توجه مخاطبان عام و خاص قرار گیرد.

درویش قلی کرندی، معمار نابینا، نمادی از قدرت اراده و خلاقیت بشری است. داستان او یادآور این نکته است که هیچ مانعی نمی‌تواند جلوی شکوفایی استعداد و نبوغ انسان را بگیرد.

منابع:

• متن خبر “عادل کمالی، نقل خوان و هنرمند نامدار هنرهای سنتی و موسیقایی کردستان و غرب کشور از داستان نمایشی موسیقایی جدید خود به عنوان روایت هنرهای نمایشی و موسیقایی از شکل گیری تاریخچه معماری تمدنی غرب کشور یاد کرد.”