زمینه تاریخی:

در سال 1246 شمسی (1284 قمری) و در زمان پادشاهی ناصرالدین شاه، با گسترش شهر تهران، دولت انگلیس زمینی وسیع را در شمال حصار صفوی به قیمت بیست هزار تومان خریداری کرد.
هدف از این خرید، احداث بنای جدیدی برای سفارتخانه بریتانیا بود.
این محل پیش از آن کاربری‌های مختلفی از جمله کارخانه کاغذ و شیشه سازی و سربازخانه را تجربه کرده بود.
با قرار گرفتن این زمین در میان محله نوساز دولت، اهمیت آن دوچندان شد.

تبدیل زمین به باغ:

با استخدام یک باغبان آلمانی، اقدام به تبدیل این زمین به باغی زیبا و روح‌افزا شد.
در این راستا، 1500 اصله درخت چنار در باغ کاشته شد.
آب مورد نیاز این درختان از طریق قنات پرآب سفارت تامین می‌شد.

ساختمان سفارت:

بنای اصلی سفارتخانه با الهام از سبک معماری انگلیسی هندوستان طراحی و ساخته شد.
نظارت بر ساخت این بنا بر عهده مهندسان انگلیسی بود.
در قسمت شمالی این ساختمان، یک برج ساعت نیز احداث شده بود.
ساختمان اصلی سفارت تا به امروز پابرجا مانده و همچنان به عنوان دفتر کار سفیر بریتانیا در تهران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نقش سفارت در روابط ایران و انگلیس:

سفارت بریتانیا در تهران در طول دوره قاجار، نقشی کلیدی در روابط سیاسی و اقتصادی دو کشور ایفا می‌کرد.
این سفارتخانه محل برگزاری مذاکرات و معاهدات متعددی بین ایران و انگلیس بود.
همچنین، سفارت بریتانیا در زمینه‌های مختلفی از جمله آموزش، فرهنگ و مطبوعات در ایران فعالیت می‌کرد.

اهمیت تاریخی:

سفارت بریتانیا در تهران، یکی از قدیمی‌ترین و مهم‌ترین سفارتخانه‌های خارجی در ایران است.
این بنا یادآور دوران پرفراز و نشیب روابط ایران و انگلیس در دوره قاجار است.
سفارت بریتانیا به لحاظ معماری و محوطه‌سازی نیز از اهمیت قابل توجهی برخوردار است و به عنوان یکی از آثار ارزشمند تاریخی ایران شناخته می‌شود.