بمباران شیمیایی روستای زرده در استان کرمانشاه، یکی از فاجعه‌بارترین جنایات جنگی در تاریخ معاصر ایران است. در روز ۳۱ تیر ۱۳۶۷، پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ توسط ایران، ارتش عراق با بمب‌های شیمیایی حاوی گاز خردل و اعصاب، به این روستای یارسان‌نشین حمله کرد.

در این حمله هولناک، ۲۷۰ نفر در همان روز جان خود را از دست دادند و ۸۳۰ نفر دیگر مجروح شدند. متاسفانه، تعداد زیادی از مجروحین نیز در سال‌های بعد به دلیل عوارض جانبی بمب‌های شیمیایی جان خود را از دست دادند.

عواقب این جنایت تا به امروز نیز ادامه دارد. بسیاری از اهالی زرده با بیماری‌های مختلف از جمله سرطان، مشکلات تنفسی و عصبی دست و پنجه نرم می‌کنند. کودکان روستا نیز از نقص مادرزادی رنج می‌برند.

آثار بمباران شیمیایی نه تنها جسم مردم زرده، بلکه روح و روان آنها را نیز زخمی کرده است. بسیاری از آنها از استرس، اضطراب و افسردگی رنج می‌برند و خاطرات تلخ آن روز شوم هرگز از ذهنشان پاک نمی‌شود.

مزارع و زمین‌های کشاورزی زرده نیز در اثر این بمباران آلوده شد و از بین رفت. این موضوع باعث شد تا بسیاری از مردم روستا، معیشت خود را از دست بدهند و به فقر و فلاکت دچار شوند.

بمباران شیمیایی زرده نمونه‌ای از جنایات جنگی رژیم بعث عراق علیه مردم ایران است. این جنایت هرگز نباید فراموش شود و باید برای مجازات عاملان آن تلاش کرد.

همچنین باید به بازماندگان این فاجعه کمک کرد تا بتوانند از زخم‌های خود التیام یابند و به زندگی عادی بازگردند.