ایران به دلیل تنوع جغرافیایی و آب و هوایی، زیستگاه گونه‌های جانوری و گیاهی متنوعی است. با این حال، در چند دهه گذشته، به دلیل عوامل مختلفی مانند تغییر کاربری اراضی، خشکسالی، توسعه مزارع، تغییر اقلیم و فعالیت‌های معدنی، حدود 86 گونه جانوری در معرض خطر انقراض قرار گرفته‌اند.

انقراض شیر ایرانی و پلنگ مازندران

دو نمونه بارز از انقراض گونه‌های جانوری در ایران، شیر ایرانی و پلنگ مازندران هستند. زمانی این دو گونه باشکوه در جنگل‌ها و بیشه‌های کشور پرسه می‌زدند، اما امروزه فقط نامی از آنها باقی مانده است.

تلاش‌های سازمان حفاظت محیط زیست

سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان متولی حفاظت از حیات وحش کشور، برای نجات گونه‌های در معرض خطر انقراض، برنامه‌هایی را در دست اجرا دارد.

• برنامه عمل: برای 23 گونه از جمله یوزپلنگ آسیایی، خرس قهوه‌ای، پلنگ، خرس سیاه، گوزن زرد ایرانی، گورخر ایرانی، انواع پرندگان شکاری، هوبره و میش مرغ، برنامه‌های عملی تهیه و با جدیت در حال اجرا است. این برنامه‌ها شامل سرشماری، احیای گونه و جابجایی جمعیت می‌شوند.

اهمیت حفظ تنوع زیستی

حفظ تنوع زیستی برای سلامت سیاره ما ضروری است. انقراض هر گونه جانوری، به هم خوردن تعادل اکوسیستم و ایجاد پیامدهای جبران‌ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.

وظایف ما

ما همگی در قبال حفظ تنوع زیستی و نجات گونه‌های در خطر انقراض، وظیفه‌ای داریم. می‌توانیم با حمایت از سازمان‌های حامی محیط زیست، تغییر سبک زندگی خود و آموزش به نسل‌های آینده، در این امر مهم سهم خود را ایفا کنیم.