جایزه اورول که هرساله به بهترین کتاب‌های داستانی و غیرداستانی سیاسی تعلق می‌گیرد، امسال به هشام مطر برای رمان «دوستان من» و متیو لونگو برای کتاب غیرداستانی «پیک نیک: فرار به سوی آزادی و فروپاشی پرده آهنین» اهدا شد.

رمان «دوستان من» اثر هشام مطر، به پیامدهای تیراندازی سال ۱۹۸۴ در سفارت لیبی در لندن و تاثیر آن بر سه دوست لیبیایی که در تبعید در بریتانیا زندگی می‌کنند، می‌پردازد. این رمان از میان 8 رمان فینالیست، جایزه اورول را در بخش داستانی به خود اختصاص داد.

کتاب «پیک نیک» اثر متیو لونگو، داستان ناشناخته‌ای از اقدامات گروهی از فعالان مجارستانی را روایت می‌کند که در سال ۱۹۸۹ وارد منطقه نظامی ممنوعه در مرز اتریش شدند. این اقدام به نوعی تسریع کننده فروپاشی دیوار برلین شد. این کتاب نیز از میان 9 کتاب غیرداستانی فینالیست، جایزه اورول را در بخش غیرداستانی به خود اختصاص داد.

جوایز اورول هر کدام به مبلغ 3000 پوند هستند.

در سایر بخش‌های این جوایز:

• جایزه اورول در بخش روزنامه‌نگاری به وندل استیونسن از اکونومیست برای مقاله "مجله ۱۸۴۳" تعلق گرفت.
• جایزه اورول در بخش گزارشگری بی‌خانمان‌ها به کارل براون، دبی کاچبرت، استوارت پاتس و دیوید وینتر برای مجموعه گزارش‌های "صداهای ناشنیده شده" اهدا شد.

هیئت داوران جایزه اورول متشکل از نویسندگان، مورخان، روزنامه‌نگاران و منتقدان برجسته است.

جایزه اورول به یاد جورج اورول، نویسنده و منتقد سیاسی مشهور، نامگذاری شده است. اورول در آثار خود، به نقد دیکتاتوری، توتالیتاریسم و فساد می‌پرداخت.

اهمیت جایزه اورول:

• این جایزه به شناسایی و معرفی بهترین آثار ادبی و غیرداستانی در حوزه سیاست می‌پردازد.
• به ترویج بحث و گفتگو درباره مسائل مهم سیاسی و اجتماعی کمک می‌کند.
• از نویسندگانی که با شجاعت به نقد قدرت و بیان حقایق می‌پردازند، حمایت می‌کند.