در حالی که کمبود پرستار در بیمارستان‌ها به شدت احساس می‌شود و پرستاران با وظایف سنگین و طاقت‌فرسا با حقوقی ناچیز روبرو هستند، شاهد تناقضی عجیب در بازار کار هستیم: درآمد "ناخن‌کار" بیشتر از پرستار است.

رئیس شورای عالی نظام پرستاری به صراحت کمبود پرستار، عدم تناسب حقوق با سختی کار، مهاجرت پرستاران و تمایل آنها به شغل‌های دیگر را از جمله چالش‌های نظام پرستاری در ایران برشمرده است.

چرا این تناقض وجود دارد؟

• کمبود پرستار: تقاضای بالا برای خدمات پرستاری در مقابل تعداد کم پرستار، منجر به افزایش دستمزد ناخن‌کاران شده است.
• عدم تناسب حقوق با تخصص و مسئولیت: حقوق پرستاران با توجه به تحصیلات، مهارت و حجم کاری که دارند بسیار ناچیز است.
• شرایط نامناسب کاری: پرستاران با شیفت‌های سخت و طاقت‌فرسا، کمبود امکانات و تجهیزات و حجم بالای بیماران روبرو هستند.
• فقدان امنیت شغلی: نبود امنیت شغلی و عدم ثبات در شرایط کاری از جمله عواملی است که پرستاران را به مهاجرت یا تغییر شغل ترغیب می‌کند.

عواقب این وضعیت چیست؟

• افت کیفیت خدمات پرستاری: کمبود پرستار و نارضایتی شغلی آنها، مستقیماً بر کیفیت خدمات پرستاری ارائه شده به بیماران تاثیر منفی می‌گذارد.
• افزایش بار مسئولیت پرستاران: کمبود پرستار، فشار کاری پرستاران شاغل را افزایش می‌دهد و خستگی و فرسودگی شغلی آنها را به دنبال دارد.
• افزایش خطاهای پزشکی: شرایط نامناسب کاری و فشار روانی بر پرستاران، احتمال خطاهای پزشکی را افزایش می‌دهد.

راه حل چیست؟

• افزایش حقوق و مزایای پرستاران: اولین قدم برای حل این معضل، تناسب حقوق و مزایای پرستاران با مسئولیت‌ها و سختی کار آنها است.
• بهبود شرایط کاری: ایجاد محیط کاری مناسب، تجهیزات و امکانات کافی و کاهش فشار کاری از جمله اقداماتی است که می‌تواند به افزایش رضایت شغلی پرستاران کمک کند.
• تامین امنیت شغلی: ایجاد امنیت شغلی و برنامه‌ریزی برای جذب و نگهداری از پرستاران نیاز به توجه و حمایت مسئولین ذیربط دارد.

با توجه به نقش حیاتی پرستاران در نظام سلامت، توجه به مشکلات و نیازهای آنها نه تنها کیفیت خدمات ارائه شده به بیماران را افزایش می‌دهد، بلکه به سلامت و رفاه جامعه نیز کمک خواهد کرد.