مسجد مجدالدوله، که در خیابان امام خمینی (ره) تهران واقع شده، یکی از مساجد تاریخی پایتخت است که در گذر زمان شاهد رویدادهای مهمی بوده است. این مسجد که در دوره قاجار توسط مهدی‌قلی‌خان مجدالدوله، پسردایی ناصرالدین‌شاه، بنا شده، معماری منحصربه‌فردی دارد و تلفیقی از هنر دوره‌های مختلف را به نمایش می‌گذارد.

مسجدی با کاربری‌های متفاوت:

• مأمن مشروطه‌خواهان: در جریان نهضت مشروطه، این مسجد به پناهگاه و محل گردهمایی مشروطه‌خواهان تبدیل شده بود. شیخ فضل‌الله نوری، از رهبران برجسته این نهضت، مدتی در این مسجد به تدریس و سخنرانی می‌پرداخت.
• مکانی برای بی‌خانمان‌ها: در گذشته، شبستان مسجد مجدالدوله محلی برای اسکان افراد بی‌خانمان و درماندگان بود. این سنت تا سال‌های اخیر نیز ادامه داشت.
• مرکز آموزشی و مذهبی: مسجد مجدالدوله علاوه بر کاربری عبادی، به عنوان مدرسه نیز مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در حال حاضر نیز در این مسجد کلاس‌های آموزشی و مذهبی مختلفی برگزار می‌شود.
  

معماری باشکوه:

مسجد مجدالدوله از نظر معماری، نمونه‌ای ارزشمند از دوران قاجار است. این بنا دارای سه بخش اصلی شامل صحن، شبستان و گنبدخانه است. تزئینات کاشی‌کاری، گچ‌بری و آینه‌کاری در جای جای مسجد به چشم می‌خورد و زیبایی خیره‌کننده‌ای به آن بخشیده است.

اهمیت تاریخی:

مسجد مجدالدوله به دلیل قدمت تاریخی، معماری منحصر به فرد و نقش‌آفرینی در رویدادهای مهم، از جمله نهضت مشروطه، از اهمیت بالایی برخوردار است. این مسجد به عنوان یکی از میراث فرهنگی ارزشمند ایران، باید مورد توجه و حفاظت قرار گیرد.
 

وضعیت فعلی:

متأسفانه، در سال‌های اخیر، بخش‌هایی از این بنای تاریخی دچار آسیب شده است. عدم توجه کافی به مرمت و بازسازی این مسجد، ضرر و زیان‌های جبران‌ناپذیری را به دنبال خواهد داشت.

ضرورت حفظ و احیا:

مسجد مجدالدوله نه تنها یک مکان مذهبی، بلکه بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی تهران است. حفظ و احیای این بنای ارزشمند، وظیفه‌ای همگانی است که باید توسط مسئولان و مردم به طور جدی مورد توجه قرار گیرد.