در یک سال گذشته، ورود و حضور افغان‌ها در ایران به موضوعی داغ در جامعه و سیاست‌های کشور تبدیل شده و تغییرات مهمی در این زمینه رخ داده است. به نظر می‌رسد برخی رویدادها و تغییرات اجتماعی و اقتصادی به این چرخش سیاستی دامن زده‌اند.

حادثه کرمان نیمه تابستان امسال، فاجعه‌ای بود که زنگ خطر را برای بسیاری از مقامات و سیاست‌گذاران به صدا درآورد. این رخداد نشان داد که مسائل امنیتی مربوط به استقرار اتباع خارجی می‌تواند خطراتی جدی برای کشور به همراه داشته باشد.

از سوی دیگر، حساسیت عمومی نسبت به حضور مهاجران افزایش یافته است. اعتراضاتی که در شهرهایی مانند میبد یزد و نواحی دیگر علیه مهاجران افغان شکل گرفته است، نشان‌دهنده این نگرانی‌هاست. این حساسیت‌ها باعث شده که حاکمیت برای جلوگیری از تنش‌های بیشتر، سیاست‌های محدودکننده‌تری را دنبال کند.

جرم و جنایت نیز موضوعی است که توجه بسیاری را جلب کرده است. هرچند تمام اتباع افغان را نمی‌توان مجرم دانست، اما جرایم ارتکابی توسط برخی از افراد باعث افزایش نگرانی مردم شده و این در سیاست‌های دولت منعکس شده است.

دیگر مسئله داغ، افزایش موالید در بین اتباع افغان است. این موضوع نه تنها باعث افزایش جمعیت مهاجران در کشور شده، بلکه نگرانی‌هایی از نظر تأثیرات اجتماعی و اقتصادی به دنبال داشته است.

علاوه بر این، یارانه‌های پنهان و حمایت‌های اقتصادی که به این اتباع اختصاص می‌یابد، برای دولت به چالشی بزرگ تبدیل شده و انتقادات زیادی از سوی عموم جامعه را به همراه داشته است.

در نهایت، مسائل اقتصادی و بحث بر سر تأثیر حضور افغان‌ها در بازار کار ایران از دیگر عواملی است که به این چرخش سیاستی دامن زده است. هنوز نگرانی‌ها در مورد به‌هم خوردن تعادل در بازار کار به دلیل حضور کارگران افغان با دستمزدهای کمتر وجود دارد. این مجموعه عوامل باعث شده که سیاست عمومی کشور نسبت به مهاجران خارجی، به ویژه افغان‌ها، تغییرات چشم‌گیری را تجربه کند. / هفت صبح