شاطر نور محمد قمی؛ شاعر ناصری با تخلص شاطرمحمد علی
شاطر نور محمد قمی، با تخلص شاطرمحمد علی، یکی از شاعران برجسته دوره ناصری بود که در کنار فعالیت‌های روزانه‌اش به شغل خبازی، به خاطر بلند‌نظری و همت والای خود در جامعه شناخته می‌شد. او در زمان حیاتش با میرزا علی اکبر فیض، مؤلف تذکره شعرای قم، معاصر و معاشر بود و این ارتباط در ارتقای جایگاه ادبی او بی‌تأثیر نبود.
هرچند نور محمد قمی به شغل ساده خبازی مشغول بود، اما مناعت طبع و نگرش ژرف او به مسائل زندگی، او را از دیگران متمایز می‌کرد. بنا به نوشته مرحوم فیض، سال وفات این شاعر توانا 1283 هجری قمری ثبت شده است. یاد او به‌عنوان شاعری وارسته و انسان‌دوست در تاریخ ادبیات فارسی ماندگار خواهد بود.
این دوستی و معاشرت با برجستگان زمان، نشان‌دهنده جایگاه ویژه‌ای است که شاطر نور محمد در محافل ادبی آن دوره داشت و موجب شد تا اثری پایدار در تاریخ ادبیات به جای بگذارد.
نظر شما