پارسا کارشناسی ارشد 1402
استاد راهنما: علیرضا علمیه
دانشگاه آزاد اسلامی ‌واحد رشت، دانشکده علوم انسانی
چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر تمرین ترکیبی بر مقاومت به انسولین، hs-CRP، شاخص توده بدنی و کیفیت زندگی زنان مبتلا به مثانه بیش‌فعال در قالب یک طرح میدانی نیمه‌تجربی دارای پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر زنان میانسال شهر رشت با دامنه سنی 60-40 سال بودند که پس از قبول فراخوان و تکمیل پرسشنامه علائم مثانه بیش‌فعال، نمره 13 تا 15 کسب کرده بوند. تعداد 60 زن داوطلب در 2 گروه 30 نفری شامل گروه‌های تمرین ترکیبی و کنترل به طور تصادفی جایگزین شدند. همه شرکت‌کنندگان در ابتدای تحقیق رضایت‌نامه و پرسشنامه‌های تحقیق را تکمیل نمودند. دو روز قبل و دو روز بعد از 12 هفته پروتکل مداخله‌ها، به‌ترتیب در جلسات پیش‌آزمون و پس‌آزمون، اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی (شاخص‌های مقاومت به انسولین و hs-CRP) و آزمون‌های میدانی (قد و وزن و BMI) اجرا شدند. هرکدام از شرکت-کنندگان در گروه آزمایش به تمرین ترکیبی طی 12 هفته، هفته‌ای 2 جلسه و هر جلسه به مدت 60 تا 80 دقیقه شامل تمرین هوازی (20 دقیقه)، گرم کردن پویا (10 دقیقه)، تمرین قدرتی (20 دقیقه) و کشش ایستا (10 دقیقه) پرداختند. از آزمون تحلیل کوواریانس یک‌راهه و آزمون t همبسته برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد کاهش معنی‌داری در مقادیر شاخص مقاومت به انسولین (انسولین ناشتا، گلوکز ناشتا، HOMA-IRو HOMA-β) و hs-CRP در گروه تجربی در نتیجه تمرین ترکیبی در زنان مبتلا به بیش‌فعالی مثانه به وجودآمد (001/0>P). همچنین بهبود معنی‌داری در متغیر شاخص توده بدن و کیفیت زندگی در نتیجه تمرین ترکیبی مشاهده شد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به درمان‌گران و متخصصان توصیه می‌شود از تمرینات ترکیبی به منظور بهبود مشکلات و افزایش کیفیت زندگی زنان دارای مثانه بیش‌فعال در برنامه‌های تجویزی روزمره آنان استفاده نمایند.