گرمابه قدیمی پونک، که اهالی آن را “خزینه” می‌نامیدند، در دهه ۴۰ ساخته شد، زمانی که عبدالحسین فرمانفرما مالک بخش بزرگی از اراضی شمال غرب تهران بود. این گرمابه، برخلاف سایر گرمابه‌های تهران، سردر نداشت و سه گنبد خشتی آن را از سایر بناهای آن دوران متمایز می‌کرد.

خزینه پونک:

احترام فدایی، دختر آخرین کدخدای پونک، موقعیت خزینه را در کوچه روبروی “باغ خرابه ده” ذکر می‌کند؛ جایی که روستای قدیمی پونک در آن ساخته شده و بعدها بر اثر بارندگی‌های مکرر از بین رفته بود. خزینه در گودی قرار داشت و مردم از پله‌هایی با شیب تند به آن وارد می‌شدند. این گرمابه دو در ورودی جداگانه برای زنان و مردان داشت و در ساعات مختلفی از روز به آنها اختصاص داده می‌شد.

حنابندان در خزینه:

یکی از مراسم‌های مهمی که در خزینه برگزار می‌شد، حنابندان زوج‌های جوان بود. خانواده‌ها در روز حنابندان با شیرینی به خزینه می‌رفتند و پس از آماده‌سازی مکان، مراسم باشکوهی را به عنوان مقدمه‌ای بر مراسم عروسی برگزار می‌کردند.

سرنوشت خزینه:

عمر خزینه به قبل از سکونت فرمانفرما در پونک بازمی‌گردد و احتمالاً در اواخر دوره قاجار ساخته شده است. با گذشت زمان و فرسوده شدن خزینه، از سال ۱۳۵۵ قابل استفاده نبود و گفته می‌شود که زیر پارکینگ عمومی امامزاده عینعلی-زینعلی مدفون شده است.

حمام دوم پونک (حمام تعاون):

پس از بسته شدن خزینه، اهالی پونک برای استحمام به روستاهای اطراف مانند باغ فیض و طرشت می‌رفتند. در سال ۱۳۶۵، حمام دیگری در کوچه پونه چهارم فعلی ساخته شد. زمین این حمام متعلق به پدر احترام فدایی بود که با درخواست یک روحانی محلی، وقف ساخت حمام عمومی شد. این حمام که با کمک مردم ساخته شد و “حمام تعاون” نام گرفت، تا ۵ سال قبل فعال بود و آب آن از قنات پایین پونک تأمین می‌شد. اما متأسفانه امروزه به انبار تبدیل شده و متروکه مانده است.