دارالفنون که در سال 1267 هجری شمسی به دستور امیرکبیر تأسیس شد، اولین مؤسسه آموزشی مدرن در ایران بود. یکی از مهم‌ترین بخش‌های دارالفنون، مدرسه طب بود که در آن دانش‌آموزان به فراگیری علوم پزشکی نوین می‌پرداختند.

شاگردان مدرسه طب دارالفنون از اقشار مختلف جامعه بودند، اما اکثر آنها از خانواده‌های ثروتمند و با نفوذ بودند. این دانش‌آموزان پس از گذراندن دوره تحصیلی، به عنوان پزشک در دستگاه‌های دولتی و یا مطب‌های خصوصی مشغول به کار می‌شدند.

برخی از شاگردان برجسته مدرسه طب دارالفنون عبارتند از:

• میرزا محمدعلی خان شیخ: اولین ایرانی که در رشته پزشکی دکترا گرفت.
• میرزا عبدالحسین خان نجم‌الدوله: اولین رئیس ایرانی دانشکده پزشکی تهران.
• محمد کرمانشاهی: اولین پزشک ایرانی که عمل جراحی چشم را انجام داد.
• عبدالله خان نفیسی: اولین پزشک ایرانی که کتاب درسی طب به زبان فارسی تألیف کرد.
• محمدعلی خان تربیت: اولین پزشک ایرانی که در رشته طب اطفال تخصص گرفت.

شاگردان مدرسه طب دارالفنون نقش مهمی در پیشرفت پزشکی نوین در ایران داشتند. آنها با ترجمه متون علمی به زبان فارسی، تألیف کتاب‌های درسی، و انجام تحقیقات علمی، به ارتقای دانش پزشکی در ایران کمک کردند. همچنین، آنها با تأسیس بیمارستان‌ها و مطب‌های خصوصی، خدمات پزشکی را در دسترس مردم قرار دادند.

در اینجا به برخی از اقدامات شاگردان مدرسه طب دارالفنون در زمینه پیشرفت پزشکی نوین در ایران اشاره می‌شود:

• ترجمه متون علمی به زبان فارسی: بسیاری از شاگردان مدرسه طب دارالفنون، متون علمی پزشکی از زبان‌های اروپایی به زبان فارسی ترجمه کردند. این امر به دانش‌آموزان ایرانی کمک کرد تا با جدیدترین دستاوردهای علمی در زمینه پزشکی آشنا شوند.
• تألیف کتاب‌های درسی: برخی از شاگردان مدرسه طب دارالفنون، کتاب‌های درسی طب به زبان فارسی تألیف کردند. این کتاب‌ها به عنوان منابع درسی در مدرسه طب دارالفنون و سایر مدارس پزشکی ایران مورد استفاده قرار می‌گرفت.
• انجام تحقیقات علمی: برخی از شاگردان مدرسه طب دارالفنون، تحقیقات علمی در زمینه پزشکی انجام دادند. این تحقیقات به پیشرفت دانش پزشکی در ایران کمک کرد.
• تأسیس بیمارستان‌ها و مطب‌های خصوصی: برخی از شاگردان مدرسه طب دارالفنون، بیمارستان‌ها و مطب‌های خصوصی تأسیس کردند. این امر به مردم ایران دسترسی به خدمات پزشکی را تسهیل کرد.

شاگردان مدرسه طب دارالفنون با تلاش‌ها و خدمات خود، پایه‌های پزشکی نوین را در ایران بنا نهادند. آنها نقشی اساسی در ارتقای سطح بهداشت و درمان در ایران داشتند و به عنوان پیشگامان پزشکی نوین در این کشور شناخته می‌شوند.