به تازگی خبری در رسانه ها منتشر شده است که مدعی بود احتمال وقوع زمین لرزه ها در ماه خاصی بیشتر است. این خبر توسط شخصی که رسانه ها وی را پژوهشگر معرفی کرده بودند، منتشر شد. این رسانه ها مواردی را مطرح کرده اند که از نظر علمی، تردید جدی در مورد صحت آن وجود دارد. خلاصه ادعاهای ایشان به شرح زیر است؛
1- «اگر ردپای زلزله های مهیب و تاریخی دنیا را جست وجو کنیم مسلماً نمودار زمین لرزه ها در دی ماه به اوج خود می رسد.»
این ادعای ایشان با رکورد موجود از زلزله های کره زمین همخوانی ندارد. بررسی بیش از سه هزار زلزله مخرب که در چهار هزار سال اخیر رخ داده اند، نشان می دهد که توزیع زمانی آنها در ماه های سال به شرحی است که در جدول آمده است.
همان گونه که ملاحظه می شود توزیع لرزش ها از نظم خاصی پیروی نمی کند و تفاوت معناداری هم بین تعداد زلزله های رخ داده در ماه های مختلف وجود ندارد. طبق این جدول، دی ماه که مورد اشاره ایشان است، در رده پنجم از نظر خطر رخداد زلزله قرار گرفته است. از همه بدتر اینکه مردادماه که زمین فاصله دورتری از خورشید دارد، رخداد زلزله بیشتری را شاهد بوده است.
2- شدت تابش تشعشعات کیهانی یا به قول ایشان «غلیظ ترین غلظت تشعشعات به اصطلاح کیهانی خورشیدی» (که بیشتر به درد متون کیمیاگری می خورد تا مقالات علمی) باعث رخداد زلزله می شود.
شدت تابش اشعه با مربع معکوس فاصله نسبت دارد. با توجه به اینکه شعاع متوسط دوران زمین به دور خورشید، 149 میلیون کیلومتر و حداقل فاصله زمین تا خورشید 146 میلیون کیلومتر است، میزان افزایش اشعه دریافتی کره زمین از تشعشعات خورشیدی در دی ماه چیزی در حدود 4 درصد بیشتر از میزان متوسط آن است که نمی توان تصور کرد این تفاوت ناچیز باعث حادثه یی به عظمت زمین لرزه شود.
3- «تشعشعات کیهانی عامل چسب هسته یی عناصر سازنده پوسته زمین هستند.»
جمله فوق مشخصاً معنای فیزیکی واضحی ندارد، تشعشعات کیهانی شامل تقریباً 90 درصد پروتون و تقریباً 10 درصد ذره آلفا و مقدار جزیی ذره بتا و اشعه گاما هستند. اگر فرض کنیم که منظور ایشان از «چسب هسته یی» نیروهای هسته یی قوی و ضعیف اند، باید متذکر شد که ذرات فوق ارتباط مشخصی با نیروهای هسته یی قوی و ضعیف در داخل اتم ها ندارند.
4- «تشعشعات کیهانی باعث سنتز هسته یی و ساخته شدن عناصر اعماق زیرین پوسته زمین و قطورتر شدن جداره زمین در دی ماه می شوند.»
گزارش مشخصی از تغییر ضخامت پوسته زمین بر اساس ماه های سال وجود ندارد. پوسته زمین، لایه یی از خاک و سنگ است که بسته به موقعیت، ضخامتی بین 10 تا 60 کیلومتر دارد. در زیر پوسته زمین لایه یی به نام جبه قرار دارد و حد فاصل این دو لایه با مرزی که تحت نام حد فاصل «موهو» شناخته می شود، مشخص شده است. تغییر موقعیت این حد فاصل و تغییر ضخامت پوسته در ماه های مختلف سال امری است که هیچ مستند علمی برای آن وجود ندارد. باید توجه داشت که کره زمین اگرچه گرد است اما با پرتقال تفاوت هایی دارد و پوسته آن به این سادگی تغییر ضخامت نمی دهد.
5- «در این فرآیند سنتز، حجم عظیمی از ضدماده درون زمین به ماده سنتز تبدیل می شود.»
تبدیل ضدماده به ماده از نظر فیزیکی بی معنی است. وجود ضدماده در درون زمین هم غیرممکن است. ضدماده در برخورد با ماده به انرژی تبدیل می شود در نتیجه در کره زمین که از ماده ساخته شده است، نمی تواند ضدماده هم وجود داشته باشد. از قضا تبدیل ماده و ضدماده به انرژی از رابطه معروف E=MC2 انجام می شود و در قبال تبدیل مقادیر بسیار جزیی از ماده، انرژی بسیار زیادی تولید می شود. ترکیب تنها یک گرم ضدماده با یک گرم ماده انرژی معادل 55 میلیون وات ساعت ایجاد می کند که بیش از کل برق تولیدی در کشور ایران است.
مقادیر بسیار جزیی از ضدماده در آزمایشگاه های هسته یی جهان ساخته شده اند، این ضدماده ها عموماً از نوع ضدالکترون یا پوزیترون هستند اما اتم های ضدهیدروژن (متشکل از یک ضدالکترون که به دور یک ضدپروتون می گردد) نیز ساخته شده اند. به دلیل دشواری وجود ضدماده در دنیای مادی (و دشواری نگهداری آن به گونه یی که حداکثر زمان نگهداری ضدماده به چند ثانیه محدود می شود)، میزان تولید چنین موادی بسیار اندک است به شکلی که ساخت یک گرم ضدهیدروژن با تکنولوژی فعلی چیزی حدود دو میلیارد سال طول خواهد کشید و تخمین زده می شود که هر یک گرم آن بیش از 60 میلیون میلیارد تومان هزینه داشته باشد. با توجه به بودجه حدود 200 هزار میلیارد تومانی کشور ما، چنانچه پژوهشگر محترم لطف کنند و یک گرم از ضدماده مورد نظرشان را ارائه کنند، هزینه های کشور ما برای 300 سال آینده تامین شده است.
6- «غدر اثر تبدیل شدن ضدماده به مادهف حفره های وسیع و خالی در زیر پوسته جامد زمین به وجود می آید که تکیه گاه پوسته از بین رفته و به ناچار بر اثر وزن خود شکسته غمی شودف.»
متخصصان امر تونل سازی می دانند که چنانچه ابعاد حفره موجود در خاک در تناسب با ضخامت خاک روی آن باشد، خاک در زیر زمین ریزش جزیی می کند و سپس قوسی پایدار به وجود می آورد که خاک سطحی را دست نخورده باقی می گذارد. این عملکرد در حفر بسیاری از تونل ها (از جمله تونل های قطارهای شهری) استفاده می شود. با یک تخمین ساده، با فرض ضخامت حداقل پوسته زمین، ابعاد حفره یی که باعث ریزش در سطح شود، باید چیزی حدود 6 کیلومتر در 6 کیلومتر باشد. اگر فرض کنیم چنین حفره یی ضخامتی تنها برابر یک متر داشته باشد، با فرض متوسط چگالی پوسته برابر 7/2 تن بر مترمکعب، جرمی نزدیک به 100 میلیون تن در این حفره ناپدید شده است.
انرژی حاصله از تبدیل این مقدار ماده به انرژی بیش از انفجار 200000000000000000000000 (2 با 23 صفر جلویش) تن تی ان تی است (این میزان تقریباً سه برابر جرم کره ماه است). در مقایسه باید توجه کرد که بزرگ ترین زلزله ثبت شده در کره زمین (زلزله 1960 شیلی) 5/9 ریشتر قدرت داشته است و تقریباً معادل انفجار 178000000 تن تی ان تی انرژی در آن آزاد شده است. در نتیجه شدت زلزله یی که براساس ادعای ایشان به وجود می آید، 112 هزار میلیارد بار (112000000000000 بار) بزرگ تر از شدیدترین زلزله یی خواهد بود که تاکنون رخ داده است. این شدت دو میلیارد برابر (2000000000000 برابر) برخورد شهاب سنگی است که ادعا می شود باعث نابودی دایناسورها شده است. اصولاً ماشین حساب وسیله مناسبی برای بررسی ادعاهای گزاف است و اگر هنگام شنیدن ادعاهای چه مرتبط با علم و چه غیر از آن به کار گرفته شود، نتایج خیلی جالبی به دست می آید.
7- «تکیه گاه پوسته از بین رفته و به ناچار بر اثر وزن خود شکسته شده و در داخل مذاب زیرین خود فرومی ریزد.»
ترتیب لایه های زمین از بالا به پایین به این شکل است که ابتدا پوسته قرار دارد، سپس لایه یی به نام جبه قرار می گیرد و در زیر آن ابتدا هسته مذاب و سپس هسته جامد کره زمین قرار گرفته اند. ضخامت لایه جبه چیزی حدود 2900 کیلومتر است و اصولاً ارتباط مستقیمی بین پوسته و مواد مذاب وجود ندارد. در نتیجه امکان ریختن پوسته در داخل مواد مذاب وجود ندارد و این امر نیازمند این است که مواد موجود در پوسته از میان 2900 کیلومتر ضخامت جبه زمین عبور کنند. این فاصله تقریباً سه برابر فاصله تهران تا مشهد است. حقیقت آن است که زلزله شناسی علمی بسیار شناخته شده است و تحقیقات علمی فراوانی درباره لرزش زمین و دلایل رخداد زلزله انجام شده است. از جمله نظریه تکتونیک صفحه یی تا امروز امکانات قابل توجهی برای توصیف زلزله در اختیار ما نهاده است. ادعای ایشان درباره رخداد زلزله به دلیل وجود ضدماده در مرکز زمین با هیچ کدام از پژوهش های علمی حاضر همخوانی ندارد و ارزش علمی آن به رغم استفاده از برخی واژگان علمی، بیشتر از خرافات یونانی های باستان نیست. متاسفانه هرازگاهی در مطبوعات ادعاهای عجیب برخی پژوهشگران به چاپ می رسد (و در وب سایت ها هم انعکاس متعدد می یابد) که با تمامی دانش علمی موجود در تضاد است؛ کسی ادعا می کند که عدد «پی» 15/3 است، دیگری ادعا می کند فرمول اعداد اول را یافته است، این پژوهشگر عزیز ما هم ضدماده در مرکز زمین را کشف کرده اند.

منبع: / روزنامه / اعتماد ۱۳۸۸/۱۱/۱۷
نویسنده : نادر شکوفی