دکتر علی اشرف صادقی زبانشناس نامدار قمی در مقدمۀ کتاب «فارسی قمی»، که مجموعۀ لغات قمی گردآوری شدۀ ایشان است، آورده‌اند:«به نوشتۀ ادوارد براون شاعری قمی به نام شیدا نیز حداقل یک شعر به زبان قمی سروده بود که نگارنده با همه کوششی که کرد از احوال و آثار این شاعر اطلاعی به دست نیاورد.» (ص 11- 12)
تا آن‌جا که به یاد دارم حدود دو دهه پیش استاد حسن اعرابی (خوشنویس) نسخۀ دست‌نویس شعر معروف «حسنِ یادت می یاد» سرودۀ استاد عباس فرساد  را به این‌جانب مرحمت فرمودند. بعدها این سروده در نشریۀ «قم امروز» به سردبیری دکتر علیرضا فولادی با اختلافاتی چاپ شد و مورد استقبال گستردۀ شاعران و فاضلان دیگر از جمله جناب ابومحمد وکیلی و سرکار خانم کاظمی قرار گرفت و در استقبال از این شعر دلنشین در پاسخ آن به گویش قمی شعر سرودند.
بدین ترتیب نخستین شاعر قمی‌سُرا استاد عباس فرساد به شمار می‌آید. حتی اگر روزی شعر شیدا یافت شود، همچنان فضل تقدم استاد عباس فرساد محفوظ است؛ زیرا ایشان نخستین شخصی‌اند که نگاه عموم را در کنار طنز گویی به لهجۀ قمی جلب کردند. همچنین سُرایه‌های ایشان آکنده از واژه‌ها و اصطلاحات قمی است که در هیچ مجموعه‌ای نیست. از همین رو یادشده در مانایی لهجۀ قمی فضل تقدم و سهم بزرگی دارند. گفتنی است استاد علی اضغر فقیهی معتقد بودند که «حسنه یادد میاد» درست‌تر است
این یاد‌نوشت نظر علمی نگارنده است و لاغیر. امیدواریم در آینده‌ای نزدیک مجموعۀ سروده‌های استاد عباس فرساد به گویش قمی انتشار یابد و علاقه‌مندان بتوانند از آن بهرۀ کامل ببرند.
سید محسن محسنی