همزمان با به رسمیت شناخته شدن سودان جنوبی و عضویت آن در سازمان ملل، آمریکا و رژیم صهیونیستی ضمن شناسایی سریع این کشور، خود را برای ورود به منطقه برای اقدامات بعدی آماده می کنند.
سودان جنوبی به عنوان 193 کشور جهان و پنجاه وچهارمین کشور آفریقا به رسمیت شناخته شد. 9 ژوئیه 2011(18تیر1390) جنوب سودان به طور رسمی از شمال جدا و به یک کشور مستقل با نام جمهوری جنوب سودان تبدیل شد و آقای 'سالوا کی یر مایاردیت' که در انتخابات(22 فروردین 89) به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شده است، سوگند یاد ‌می کند. همچنین مجلس نمایندگان که در همان تاریخ اعضا آن مشخص شده است نیز شروع به فعالیت می کند. علاوه براین قانون اساسی موقت نیز که براساس قانون اساسی 2005 تدوین گردیده است، معیار خواهد بود و اصلاحات آن توسط مجلس اعمال خواهد گردید.
بنا به گزارش سایت خبری رسمی 'میلونیو' مکزیک اعلامیه تقسیم سودان به جنوبی و شمالی در کنار قبر 'جان گارانگ'(John Garang)، سرکرده سودان جنوبی، که چند ماه پس از تلاش برای مذاکرات و توافق صلح بین سودان جنوبی با سودان شمالی- توافق نامه ای که راه را برای این کشور جدید هموار کرد - دراثر سقوط هلیکوپتر در سال 2005 درگذشت، خوانده شد.
وی پس از توافقی اولیه با دولت سودان و در بازگشت کشته شد که برخی منابع قتل وی را به عوامل خارجی که خواهان تجزیه سودان هستند، برای جلویگری از توافق نهایی و یکپارچه ماندن سودان مرتبط دانستند.
به نقل از این سایت خبری بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد و عمر البشیر، رییس جمهوری سودان، ازجمله مقام های ارشدی هستند که برای شرکت در این مراسم ویژه به 'جوبا' پایتخت سودان جنوبی دعوت شده بودند.
'میلونیو' مکزیک افزود: در حال حاضر یکی از مسایل پیش روی دولت تازه تاسیس جوبا –سودان جنوبی - روند مذاکرات این کشور تازه تاسیس با خارطوم –سودان شمالی– بر سر تعریف مرزهای مشترک این دو کشور و به ویژه درباره منطقه نفت خیز 'ابیی' که منطقه ای غنی از آب و نفت می باشد و داشتن آن از آرزوهای هر دو کشور است، می باشد.
روزنامه 'پوبلیک' اسپانیا، این جدایی را به طلاق جنوب از شمال تعبیر کرد و نوشت شهر 'جوبا' در حضور شاهدان بین المللی که برای این جشن دعوت شده بودند، لباس جشن به تن کرده است، اما این طلاق و جدایی در حالی اتفاق افتاده است که مرزهای رسمی دو کشور مشخص نشده است. روزنامه رسمی 'پروتاگونیستا' از آرژانتین نیز با اشاره به اختلافات بنیادین فیمابین دو سودان نوشت: تفاوت هایی که بین منطقه جنوب و شمال این کشور بوده و باعث جنگ و خونریزی شده است، دلیل جدایی و تقسیم این کشور شد.

موقعیت جغرافیایی سودان جنوبی
این کشور دارای 619 هزار کیلومتر مربع مساحت و بیش از 8 میلیون جمعیت است و پایتخت آن شهر جوبا خواهد بود. پرچم این کشور همان پرچم ارتش آزادیبخش جنوب است و براساس اعلام دولت زبان این کشور از عربی و انگلیسی به تنها زبان انگلیسی تغییر خواهد یافت و جنوب سودان نیز یک دولت سکولار باقی خواهد ماند. همچنین براساس قانون تابعیت، این کشور قرار است ملیت دوگانه بین شمال و جنوب را بپذیرد و دولت جنوب نیز انتظار دارد که دولت شمال نیز این نوع قانون را در مورد جنوبی‌ها اعمال کند.
همچنین این کشور یک منطقه بسته از نظر جغرافیایی و در همسایگی اتیوپی در شرق کنیا، اوگاندا و جمهوری دمکراتیک کنگو در جنوب، جمهوری آفریقای مرکزی در غرب می باشد. براساس موافقت‌نامه جامع صلح، جنوب سودان متشکل از 3 استان بحرالغرال، استوایی و نیل علیا که شامل 10 فرمانداری است، خواهد بود.
'پتر ویتینگ' رییس دوره ای شورای امنیت و نماینده دایمی آلمان در سازمان ملل در مقر این سازمان گفت که مساله سودان در صدر دستورکار شورای امنیت در ماه جاری قرار دارد. از این رو شورای امنیت جمهوری سودان جنوبی را به عنوان عضو جدید سازمان ملل پذیرفت. او همچنین پیش بینی کرد که همه 15 عضو شورای امنیت با پذیرفتن سودان جنوبی به عنوان عضو سازمان موافقت کنند. پیش از این عمر البشیر رییس جمهور سودان نیز بارها بر شناسایی رسمی جنوب سودان و همکاری با این کشور جدید تاکید کرده بود.

از «نیل تا فرات» صهیونیسم تا دیپلماسی هالیوودی آمریکا
نقش صهیونیست ها در فرآیند تجزیه و به وجود آوردن پایگاهی به مثابه مستعمره ای نوین در قاره سیاه برای تامین و حفاظت از منافع این رژیم قابل تامل است، اما سیاست رژیم صهیونیستی در به رسمیت شناختن سودان جنوبی با احتیاط خاصی دنبال می شود.
برخی کارشناسان معتقدند که دلیل این احتیاط این رژیم تهدیدهای امنیتی است که در فضای جدید انقلاب های عربی، حاشیه امنیت آن را با مخاطره رو برو کرده و به ویژه موضع گیری های اخیر مصر علیه اسراییل به این تهدیدها دامن می زند.
سایت خبری ' ال نورت دکاستیا' از اسپانیا به نقل از روزنامه هارتص نوشت: وزیر امور خارجه اسراییل اعلام کرد که این کشور بعد از به رسمیت شناختن سودان جنوب توسط آمریکا و اتحادیه اروپا، اقدام به شناسایی رسمی سودان جنوب می کند.
همین روزنامه افزود در حال حاضر حدود هشت هزار آواره سودانی در اسراییل زندگی می کنند که یک چهارم آنها از سودان جنوبی هستند.
'ال نورت' با استناد به سخنان رییس جمهور کشور تازه تاسیس سودان جنوبی 'سالوا کی یر' در ماه اکتبر سال گذشته نوشت؛ هر دو کشور اسراییل و سودان جنوبی خواستار داشتن یک رابطه دیپلماتیک و عمیق هستند تا آنجا که 'سالوا کی یر' گفته بود اسراییل دشمن ما نیست و ما سعی در برقراری روابط دیپلماتیمک با اورشلیم داریم و از باز شدن سفارت اسراییل در جوبا پایتخت سودان جنوبی استقبال می کنیم.
جدا از حساسیت های عربی اسلامی کشور سودان برای تل آویو، تلاش این رزیم برای تجزیه این کشور دارای منشایی فراراهبردی است. ایجاد کشور سودان جنوبی برای رژیم صهیونیستی که خود درگیر مساله آب در خاورمیانه است، می تواند از لحاظ تسلط بر سرچشمه های استراتژیک نیل بسیار حایز اهمیت باشد. علاوه بر آن فعالیت های سدسازی رژیم صهیونیستی در ساحل شرقی رود نیل به واسطه دولت مستقل سودان جنوبی توسعه خواهد یافت.
طرح قلمرو از «نیل تا فرات» که جایگاهی نمادین و آرمانی در انگاره های صهیونیستی دارد با تجزیه سودان یک گام به واقعیت نزدیک تر خواهد شد. در این میان ذخایر طبیعی نفت سودان جنوب نیز به مهمترین وسوسه شرکت های صهیونیستی بدل گشته است.
بنا به گزارش سایت خبری 'موندو' اسپانیا، بیش از 80 درصد منابع انرژی سودان در قسمت های جنوبی این کشور قرار دارد و این مساله با وجود رقبایی مانند چین، به معنای اتصال رژیم صهیونیستی تشنه انرژی به منبع غنی نفت و گاز است. براساس گزارش شرکت بریتیش پترولیوم جنوب سودان بیش از 90 درصد تولید و ذخیره نفت سودان را در اختیار دارد و این منطقه بعد از آنگولا و نیجریه بیشترین تولید نفت را در قاره سیاه به خود اختصاص داده است. گفتنی است که کشف لایه هایی از منیزیم، اورانیوم و مس در این منطقه حساس، کشورهای غربی را به بهره برداری از این منابع امیدوار کرد، اما بیش از همه رژیم صهیونیستی برای دستیابی به این منابع امیدوار است.
آمریکا بلافاصله جمهوری سودان جنوبی را برسمیت شناخت. سیاست آمریکا همواره تجزیه کشورهای عربی و اسلامی بوده تا از طریق آن بتواند طرح‌های توسعه‌طلبانه خود را به اجرا بگذارد. همچنین ذخایر نفت و منابع طبیعی فراوانی که در کشورهای آفریقایی وجود دارد عامل اصلی حضور آمریکا در منطقه است.
بخش اسپانیایی صدای آمریکا در این باره نوشت: باراک اوباما رییس جمهور آمریکا روز شنبه در بیانیه ای استقلال جنوب سودان را به رسمیت شناخت و گفت؛ مفتخر است که شناسایی دیپلماتیکی سودان جنوبی را اعلام کند و افزود استقلال سودان جنوبی یک «دستاورد تاریخی» است که نشان می دهد «طلوع جدیدی پس از جنگ» امکان پذیر است. اوباما عهد کرد شریک مردم سودان جنوبی در حالی که «کشور جدید خود را می سازند» باشد و برای بوجود آوردن امنیت و توسعه و شکل گرفتن دولتی که پاسخگوی مردم باشد کار کند. هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه آمریکا نیز استقلال سودان جنوبی را تبریک گفت و آنرا آغازی جدید برای مردم آن نامید.
کلینتون از سودان بعنوان نخستین کشوری که استقلال سودان جنوبی را برسمیت شناخت قدردانی کرد و گفت اگر کشور به حرکت در مسیر صلح ادامه دهد، می تواند «تعریف دوباره مناسبات خود با جامعه بین المللی» را آغاز کند.
آمریکا از تمامی ابزارهای ممکن برای تجزیه سودان کمک گرفت. اقداماتی از قبیل تحریم های ضدسودانی و احتمال لغو آنها در قبال برگزاری رفراندوم جنوب تا تسلیح شورشیان و استفاده از تمام شیوه های جنگ نرم به ابتکار هالیوود مانند ارایه فیلم های مستند، ارسال ماهواره به فضا، بهره گیری از موسیقی، کلیپ های تصویری و کمپین های دانشگاهی. بارزترین این اقدامات ارسال ماهواره جستجوگر 'نگهبان' با هزینه جرج کلونی و همکاران هالیوودی وی در سال 2010 به فضا بود تا پیش از برگزاری رفراندوم سودان بیشترین تاثیرگذاری را داشته باشد.
بخش اسپانیایی صدای آمریکا همچنین نوشت که شورای امنیت سازمان ملل تصویب کرد که یک ماموریت جدید صلح در جنوب سودان با 7 هزار نیرو برای کمک به صلح و امنیت در منطقه تازه متولد شده سودان جنوب تاسیس خواهد کرد.
سایت خبری 'موندو' اسپانیا نیز در این باره نوشت رییس جمهور آمریکا و بان کی مون دبیرکل سازمان ملل استقلال کشور سودان را به عنوان پنجاه و چهارمین کشور قاره آفریقا تبریک گفتند و اوباما از عمیق تر شدن روابط دوستی و دیپلماتیک ما بین آمریکا و سودان جنوب در آینده نزدیک خبر داد.
همین سایت خبری اعلام کرد که واشنگتن در ماه سپتامبر آینده میزبان کنفرانسی متشکل از نمایندگان بخش خصوصی ودولتی سودان جنوب برای ترویج پروژه های اقتصادی خواهد بود.
بنابر همین دلایل، بسیاری از ناظران مسایل آفریقا معتقدند آمریکا و رژیم صهیونیستی سودان را تجزیه کردند تا از یک سو به منابع نفتی این کشور دست یابند و از سوی دیگر زمینه های درگیری ها قومی و منطقه ای و جنگ در قاره سیاه را بیش از پیش افزایش دهند.

منبع: / خبرگزاری / ایرنا ۱۳۹۰/۴/۱۹