هنوز چند روزی از موضوع تحریم ایران توسط گروه 1+5 به نمایندگی آمریکا نگذشته است که بخش عظیم شرکت های خصوصی آمریکا، چین و آلمان این موضوع را به مصلحت منافع ملی کشورهای خود نمی‌دانند.
گروه‌های تجاری آمریکایی روزهای گذشته به کاخ سفید هشدار دادند که طرح‌های کنگره برای گسترش تحریم‌های آمریکا علیه ایران ممکن است منافع اقتصادی و امنیتی آمریکا را به شکل قابل توجهی روبه تحلیل ببرد این در حالی است که آمریکایی‌ها با هر وسیله‌ای همچون بهره‌گیری از تهدید و تشویق به دنبال جلب حمایت چین برای موافقت با تحریم‌های بیشتر علیه ایران هستند در پارلمان آلمان نیز دو دستگی درباره حمایت آلمان از اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران پدید آمده است، به گونه ای که وزیر تجارت آلمان آشکارا مؤثر بودن اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران را زیر سؤال برده و این موضوع را به آگاهی آنجلا مرکل، صدر اعظم آلمان که یکی از متحدان سرسخت اسرائیل است، رساند. شرکت‌های آلمانی نیز به شدت برای از دست دادن احتمالی بازار ایران و تجارت با این کشور نگران هستند، به گونه‌ای که رئیس انجمن تجارت خارجی آلمان در این باره گفته است: از دست دادن تجارت با ایران تحمل‌ناپذیر است.
رئیس اتاق تجارت و صنایع آلمان نیز در این باره به اظهار نظر پرداخته و پیش‌بینی کرده است، در صورت اعمال تحریم‌های بیشتر علیه ایران، بیش از ده هزار نفر آلمانی شغل خود را از دست خواهند داد و این بر رشد اقتصادی این کشور تأثیر منفی خواهد گذاشت.
پیش‌از این سیاست‌های یکجانبه‌گرایانه جورج بوش و اختلاف‌نظر اساسی ژاک شیراک، رئیس‌جمهور سابق فرانسه و گرهارد شرودر، صدراعظم سابق آلمان مانع از اتخاذ یک سیاست واحد از سوی اروپا و آمریکا علیه ایران شده بود اما بعد از آغاز به کار ریاست‌جمهوری نیکلا سارکوزی در سال 2007 و صدراعظمی آنگلا مرکل، فرانسه و آلمان همگرایی بیشتری در پرونده هسته‌ای ایران از خود نشان دادند.
با روی کار آمدن باراک اوباما و اعلام سیاست همکاری راهبردی با اتحادیه اروپا، مواضع کشورهای اروپایی و ایالات متحده نسبت به قبل نزدیک‌تر شده و حتی در برخی موارد کشورهای اروپایی به‌خصوص آلمان، فرانسه و انگلیس تلاش می‌کنند نسبت به ایالات متحده پیشرو باشند.
هر چند سخنان برخی از این مقامات از تمایل شدید برای تشدید تحریمها علیه ایران خبر می دهد، اما در صحنه اجرا انجام این کار چندان امکان پذیر نمی نماید و حقیقت این است که آمریکایی ها برای جلب نظر قدرتهای دیگر چندان موفق نیستند.
با اینکه در خود آمریکا شرایط برای تحریم و فشار بیشتر بر ایران آماده است، اما مشکل آمریکایی ها چین و روسیه است که مایل نیستند ایران تحت فشار بیشتر قرار گیرد و به همین دلیل تاکنون مقاومت کرده اند.
در حقیقت تندروها در آمریکا می خواهند با اعمال تحریمهای جدید شرایط را برای ایران سخت تر کنند و ایران را وادار به عقب نشینی کنند در حالی که شکل دهی یک اجماع استوار علیه ایران حداقل در کوتاه مدت محتمل به نظر نمی رسد. چرا که دوران همراهی کشورهای جهان با آمریکا سپری شده و کشورها منافع خود را جدای از منافع آمریکا تنظیم می کنند و اختلافهای زیادی میان آمریکا و منافع کشورهای دیگر جهان مانند چین و روسیه و حتی آلمان و فرانسه وجود دارد.
امروزه چین در حال گسترش ارتباطات خود با دنیاست و مایل نیست در ادامه راه خود دشمنان تازه ای را دست و پا کند که منافع اش را تأمین نکنند.
هر چند برخی از کارشناسان معتقدند که چین احتمالا با امتیازاتی که آمریکا می دهد، موافق تحریم باشد، ولی واقعیت این است که چین در گروه شش کشور، نه تنها به دلیل حفظ منافع اقتصادی خود در ایران با پیشنهاد آمریکا مبنی بر افزایش تحریم‌ها مخالف است، بلکه تبادلات نفتی و تجاری ایران و چین ایجاب می کند که این کشور در موضوع تحریم‌ ایران شرکت نکند.
پس می توان گفت که در دنیا به هر اندازه کشوری بتواند مزیت‌های خود در بخش‌های اقتصادی را ارتقاء دهد و کشور‌های بیشتری را جذب مزیت‌های خود کند، خود به خود در محاسبات سیاسی نیز از وزن بالاتری برخوردار خواهد بود و بر همین اساس است که می توان گفت تحریم های ایران نه تنها تاکنون موفق نبوده بلکه نتیجه معکوس نیز داشته است.

منبع: / خبرگزاری / ایسکانیوز ۱۳۸۸/۱۱/۱۳