روزنامه همشهری پنجشنبه 18 مرداد ,1375 8 آگوست ,1996 سال چهارم , شماره 1037
 

واحد رسانه های خارجی همشهری هر سال حدود 600000 زن بر اثر عوارض
ناشی از بارداری و وضع حمل تلف می شوند. آمار جدید یونیسف, صندوق
کودکان سازمان ملل در گزارش سالیانه آن تحت عنوان پیشرفت ملل درج
شده است . به نوشته این گزارش سالیانه , این میزان مرگ و میر زنان 20
درصد بیش از آن است که تصور می شد. نپال یکی از کشورهایی است که آمار
مرگ و میر زنان بر اثر بچه داری زیاد است.
به گزارش تلویزیون بی بی سی, بچه دار شدن در نپال کار خطرناکی
برای زنان است . درازای تولد1000 نوزاد, 15 مادر می میرند. شمار
بیشتری دچار مصدومیت ,عفونت و انواع دیگر معلولیت می شوند. زنانی
که در روستاها زندگی می کنند, اغلب بسیار دیر برای وضع حمل به
بیمارستانها رسانده می شوند. آمار نشان می دهد مرگ و میر زنان بر اثر
مسائل مربوط به بارداری در نپال بسیار بالاست و همطراز کشورهای
جنگ زده ای نظیر افغانستان, سومالی و آنگولاست.
زنان نپالی ساعات طولانی درکشتزارها کار می کنند, چه باردارباشند,
چه نباشند. بارهای سنگین به بازار محل می برند وتمام کارهای
تکراری روزانه رابه دوش می کشند. از همه بدترآنکه بیشتر قابله های
سنتی از دانش اندکی برخوردارند. غالبا به هنگام وضع حمل مشکلات
زیادی پیش می آید, چرا که مثلا قابله دستانش را خوب نشسته یابند ناف
را با چاقویی بریده است که ضدعفونی نشده است. خانواده ها معمولا علائم
خطر را به خوبی نمی شناسند. در نتیجه, زنان زیادی پس از وضع حمل
می میرند.
اکنون ارائه خدمات تنظیم خانواده به تمام افراد نیازمنددر نپال
از اولویت برخورداراست. به علاوه آموزش بهترقابله های سنتی و
کارکنان بیمارستانها در چارچوب برنامه بهداشتی قرار گرفته است.
صندوق کودکان سازمان ملل خاطر نشان می کند اقداماتی از این دست به
همراه تجهیز بیمارستانها به اندک وسایل تخصصی می تواند از مرگ مادران
جوان جلوگیری کند.
آمار یونیسف نشان می دهد از هر4 زنی که در کشورهای توسعه یابنده
زندگی می کند, یک نفربر اثر بارداری یا وضع حمل می میرد یا معلول
می شود. به طورمیانگین روزانه 1600 زن بر اثرعوارض بچه داری
می میرند, گویی در هر 4 ساعت یک جمبوجت سقوط کند. کارشناسان یونیسف
خاطر نشان می کنند سکوت سنگینی که در این زمینه اعمال می شود و
بی اطلاعی زنان از این امر از علل عمده عدم توجه به این مسئله است.
آنان یادآوری می کنند بسته به کشورها حدود 10 تا 25 درصد از این
عوارض نتیجه سقط جنین بدون توجه به مقررات است. طبیعی است که می توان
با ارائه خدمات تنظیم خانواده جان این زنان را نجات داد.
در بسیاری از کشورهای توسعه یابنده مراکز ارائه خدمات درمانی و
بهداشتی به اندازه کافی وجود ندارد و تازه در این مراکز خدمات
مناسبی عرضه نمی شود. کارشناسان گوشزد می کنند نیازی به وجود وسایل
پیشرفته برای وضع حمل نیست; اما باید حداقل امکاناتی برای جلوگیری
از مرگ زنان به هنگام وضع حمل بر اثر مشکلاتی نظیر خون ریزی وجود
داشته باشد. حدود 15 درصد از زنان باردار معمولا به هنگام وضع حمل
دچار مشکلاتی می شوند که پیش بینی آن دشوار است. یونیسف توصیه می کند
برای دگرگونی این روند, حرکت در دو جهت لازم است. ابتدا زنان باید از
آموزش کافی در این زمینه برخوردار باشند. در وهله دوم, باید نظام
درمانی و تنظیم خانواده بهبود یابد.