روزنامه شرق، یکشنبه ۱۱ دى ۱۳۸۴ - - ۱ ژانویه ۲۰۰۶


لیلا نصیرى ها:از در اتاق گروه ادب و هنر روزنامه شرق که وارد مى شوى، دیوار سمت راست پر است از عکس نویسنده هایى که محبوب ترین نویسنده هاى بچه هاى گروه ادب و هنر هستند. تصویر بسیارى از نویسنده هایى که آثارشان در ایران چاپ شده یا نشده بر دیوار این اتاق خودنمایى مى کند و ما هر روز نوشتن مان را با این نویسنده ها شروع و تمام مى کنیم. تقریباً براى پیدا کردن عکس هیچ کدام از این نویسنده ها مشکلى پیش نیامد، حتى از بعضى نویسنده ها آنقدر عکس بود که نمى دانستیم از بین آنها کدامشان را انتخاب کنیم. این وسط تقریباً فقط یک استثنا وجود داشت که هر چه خودمان را راضى کردیم، نتوانستیم از خیرش بگذریم. شاید تا اینجاى کار حدس زده باشید از چه نویسنده اى حرف مى زنم. تقریباً در همه سایت هاى معروف و غیرمعروف از این نویسنده تنها یک عکس وجود دارد که در اصطلاح ایرانى ها به آن عکس پرسنلى مى گویند. نمى دانم آقاى نویسنده ما به چه منظورى این عکس را گرفته، اما دلیلش هر چى باشد و هر چه قدر این آقاى نویسنده مورد علاقه ما باشد، نتوانستیم خودمان را راضى کنیم تا این عکس پرسنلى را وسط عکس هاى خوش ژست نویسنده هاى دیگر بگذاریم. حالا هم اگر دلتان بخواهد بدانید، عکسى از این نویسنده به دیوار اتاق ما نیست. بعد از کلى گشتن و پرسه زدن در سایت هاى ادبى به طرحى از آقاى نویسنده مان در سایت نیویورک ریویوآوبوکز برخوردیم که دیوید لواین طراح و کاریکاتوریست معروف آن را کشیده. یک لحظه هم تردید نکردیم و طرح را پرینت گرفتیم و بلافاصله چسباندیم کنار عکس هاى دیگر روى دیوار سمت راست اتاق. اما علت اینکه به این طرح رضایت دادیم: خب، اولاً که طرح را لواین کشیده، اما نکته مهم جداى از امضاى لواین، تصویرى است که این کاریکاتوریست از شخصیت آقاى نویسنده ارائه داده است. به شما نگفتم، اما خودتان تا الان حتماً فهمیده اید که نویسنده ما بدجورى خجالتى است و به هیچ وجه در انظار آفتابى نمى شود. کمتر کسى او را از نزدیک دیده است؛ چون کمتر کسى هم جرأت نزدیک شدن به او را دارد. کافى است امتحان کنید تا سر از یکى از دادگاه هاى ایالات متحده درآورید. آقاى نویسنده با هیچ کس شوخى ندارد. در تصویرى که لواین طراحى کرده، آقاى نویسنده دست هایش را بر چهره گذاشته، طورى که چیزى از جزئیات صورتش معلوم نیست. اما این چیزى را براى ما عوض نمى کند. او چه از مخفیگاهش بیرون بیاید و چه نیاید، ما داستان هایش را دوست داریم. به هر حال او خالق یکى از معدود شخصیت هاى غایب تاریخ ادبیات است. نمى دانیم شخصیت غایب او چه سالى به دنیا آمده، ولى اول ژانویه تولد آقاى نویسنده است. تولدتان مبارک آقاى جى .دى. سالینجر.