اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) یک اختلال روانی است که با افکار یا تصاویر مزاحم تکراری (وسواس) و رفتارهای اجباری تکراری مشخص می شود که برای کاهش اضطراب ناشی از وسواس انجام می شود. وسواس می تواند شامل افکار، تصاویر یا تمایلات باشد که مزاحم هستند و به نظر می رسد نمی توان آنها را کنترل کرد. اجبارها رفتارهایی هستند که به طور مکرر انجام می شوند تا از وسواس جلوگیری شود یا اضطراب ناشی از آن را کاهش دهند.

وسواس و اجبار می تواند زندگی روزمره را مختل کند و می تواند منجر به مشکلاتی در مدرسه، محل کار و روابط شود.

علائم OCD می تواند شامل موارد زیر باشد:

• وسواس ها
  • ترس از آلودگی یا کثیفی
  • ترس از آسیب رساندن به خود یا دیگران
  • ترس از ترتیب یا نظم
  • وسواس های مذهبی یا اخلاقی
• اجبارها
  • شستن دست ها به طور مکرر
  • چک کردن قفل ها یا اجاق گاز
  • شمارش چیزها
  • مرتب کردن چیزها به یک ترتیب خاص
  •  

OCD یک اختلال شایع است که حدود 2.3 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. OCD در زنان شایع تر از مردان است.

علت OCD مشخص نیست، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است نقش داشته باشد. OCD می تواند در هر سنی شروع شود، اما معمولاً در اوایل بزرگسالی آغاز می شود.

OCD یک اختلال قابل درمان است. درمان معمولاً شامل ترکیبی از دارو و درمان است. داروهای ضد افسردگی می تواند به کاهش علائم OCD کمک کند. درمان شناختی-رفتاری (CBT) یک نوع درمان موثر برای OCD است که به افراد کمک می کند تا افکار و رفتارهای منفی خود را در مورد وسواس شناسایی و تغییر دهند.

اگر فکر می کنید ممکن است مبتلا به OCD باشید، مهم است که با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید. OCD یک اختلال قابل درمان است و با درمان مناسب، افراد می توانند زندگی عادی و پرباری داشته باشند.