روزنامه شرق، دوشنبه ۸ دی ۱۳۸۲ - ۶ ذیقعده ۱۴۲۴ - ۲۹ دسامبر ۲۰۰۳

ترجمه علی عبدالمحمدی: کشور صربستان در آخرین روزهای سال جاری میلادی شاهد برگزاری نخستین انتخابات پارلمانی خود از زمان حمله نیروهای ناتو و خلع حزب سوسیالیست صربستان به رهبری «اسلوبودان میلوشویچ» از قدرت در سال ۲۰۰۰ خواهد بود. به همین مناسبت، هفته نامه آمریکایی «تایم» اخیراً طی گزارشی که در آخرین شماره این نشریه به چاپ رسید تحلیل جامعی از موضع گیری های رهبران احزاب سیاسی عمده این کشور ارائه کرده است که توجه شما را به متن کامل آن جلب می کنم.

در بسیاری از نقاط جهان، محکوم شدن به جرایمی همچون ارتکاب جنایات جنگی ممکن است عواقب سیاسی آشکاری را برای فرد خاطی در پی داشته باشد، اما در صربستان هرگز این گونه نیست. در انتخابات پارلمانی این کشور که قرار بود دیروز برای نخستین بار از زمان سقوط حزب سوسیالیست «اسلوبودان میلوشویچ» رئیس جمهور پیشین صربستان در سال ۲۰۰۰ از قدرت برگزار شود برخی احزاب عمده سیاسی این کشور را کسانی رهبری می کردند که پرونده شان در دادگاه بین المللی جنایات جنگی همچنان مفتوح و گشوده است. حتی عجیب تر آنکه یکی از آنها ممکن است به اتهام رهبری گروهی از تبهکاران صرب به حبس طولانی مدت یا محکومیت سنگین دیگری محکوم شود. «حزب رادیکال صربستان» که رهبری آن را «ووییسلاو سسلج» بر عهده دارد طبق آخرین نظرسنجی ها بین ۲۲ تا ۲۵ درصد آرا را به خود اختصاص خواهد داد. «سسلج» که یک ملی گرای افراطی صرب است از اوایل سال جاری در انتظار محاکمه خود در دادگاه بین المللی لاهه (هلند) به اتهام ارتکاب جنایاتی همچون پاکسازی نژادی و سایر جنایات مشابه علیه بشریت به سر می برد. «حزب رادیکال صربستان» خواهان پایان دادن به روند فراگیر اصلاحات به شیوه غربی و همچنین بازگشت نظامیان صرب به کوزوو است. «سسلج» از حمایت دوستان قدیمی اش نیز به بهترین وجه ممکن سود می برد: اخیراً «میلوشویچ» دوست صمیمی «سسلج» طی نطقی رادیویی از طرفداران دو آتشه خود خواست تا به احترام خون کشته شدگان صرب در کوزوو به «سسلج» رأی دهند.

چنین ماجراهای شگفت انگیزی باعث شده است تا برخی از مردم صربستان به این فکر فرو روند که آیا تجارب سه ساله کشورشان در احیای ارزش های دموکراتیک به شیوه غربی واقعاً رو به افول و نابودی است؟ «میودراگ پوپوویچ» فروشنده کامپیوترهای Apple در بلگراد (پایتخت صربستان) می گوید: «صرب ها موقع انتخابات واقعاً دیوانه می شوند و احزاب قدرت طلب، به ویژه احزاب رادیکال و ملی گرا، سعی می کنند که از این ویژگی ذاتی هموطنانشان برای جلب آرای سرنوشت سازشان بیشترین بهره ممکن را ببرند.» وی در ادامه می افزاید: «من شدیداً نگران نتایج این انتخابات هستم.» اما آیا واقعاً باید نگران بود؟ به اعتقاد بیشتر تحلیلگران، حتی اگر «حزب رادیکال» حائز بیشترین آرای ممکن در انتخابات پارلمانی ۲۸ دسامبر شود قادر به کسب اکثریت لازم برای تشکیل دولت قانونی تک حزبی نخواهد بود، ضمن اینکه یافتن یک شریک ائتلافی مطمئن برای این حزب افراط گرا به احتمال قریب به یقین غیر ممکن خواهد بود. یک دیپلمات غربی در بلگراد می گوید: «چنین کاری از سوی یک حزب رقیب به معنای بوسه زدن بر تابوت مرگ خواهد بود.» در عوض، به نظر می رسد که اصلی ترین رقیب «حزب رادیکال» یعنی «حزب دموکراتیک صربستان» (DSS) به رهبری «ووییسلاو کوشتونیتسا» رئیس جمهور پیشین صربستان قادر خواهد بود تا ائتلاف پایداری را با احزاب کوچکتر تشکیل دهد.

«کوشتونیتسا» اگرچه مخالف همیشگی سیاست های «میلوشویچ» بوده اما دارای تمایلات ملی گرایانه خاص خویش است. او DSS را در سال ۲۰۰۱ از ترکیب دولت کنونی صربستان خارج ساخت و بخش عمده ای از فعالیت های سیاسی خود طی سه سال گذشته را به انتقاد از تمایلات صرب ستیزانه غرب اختصاص داده است. طبق آخرین پیش بینی ها، چنانچه بیشتر کرسی های پارلمان صربستان را دو حزب «رادیکال» و «دموکراتیک» صربستان به خود اختصاص دهند در این صورت به احتمال قریب به یقین روابط صربستان با همسایگانش، اتحادیه اروپا و واشنگتن رو به وخامت خواهد گذاشت و این درست در زمانی اتفاق خواهد افتاد که اقتصاد ضعیف این کشور شدیداً به کمک های خارجی وابسته است.

کشمکش ها در این جمهوری حوزه بالکان در مارس گذشته پس از ترور «زوران جینجیچ» نخست وزیر قانونی صربستان در یکی از خیابان های بلگراد به دست گروهی از تبهکاران صرب به اوج خود رسید. دولت «جینجیچ» در واکنش به وقوع این حادثه خونبار دست به تلاش های بسیار گسترده ای برای مبارزه با جنایات سازمان یافته در این کشور زد که نقطه اوج آن برپایی بزرگ ترین دادگاه تاریخ صربستان در اواخر همین ماه خواهد بود. اما واقعیت آن است که هیچ کس در کابینه فعلی صربستان قادر نیست تا جای خالی «جینجیچ» که از هوش و استعداد سیاسی فوق العاده ای برخوردار بود را پُر کند.

ادامه دارد

منبع: Time