چرا داشتن «فعالیت بدنی شغلی» به معنی «ورزش» نیست؟
فعالیت بدنی شغلی به معنی انجام فعالیتهای بدنی در حین کار است. این فعالیتها میتوانند شامل کارهایی مانند حمل و نقل بار، بلند کردن اجسام سنگین، کار با دستگاههای سنگین، یا انجام کارهای فیزیکی تکراری باشند.
ورزش نیز یک فعالیت بدنی است، اما با این تفاوت که به طور اختیاری و در زمانهای آزاد انجام میشود. ورزش معمولا با هدف سلامتی، تناسب اندام، یا تفریح انجام میشود.
تفاوتهای اصلی بین فعالیت بدنی شغلی و ورزش عبارتند از:
نوع فعالیت: فعالیت بدنی شغلی معمولا شامل کارهای فیزیکی تکراری و استرسزا است، در حالی که ورزش معمولا شامل فعالیتهای متنوع و لذتبخش است.
مدت زمان: فعالیت بدنی شغلی معمولا به مدت طولانی انجام میشود، در حالی که ورزش معمولا برای مدت زمان کوتاهتری انجام میشود.
زمان استراحت: فعالیت بدنی شغلی معمولا به استراحت کافی اجازه نمیدهد، در حالی که ورزش معمولا شامل زمان استراحت کافی است.
برخی از تحقیقات نشان دادهاند که فعالیت بدنی شغلی ممکن است با افزایش خطر ابتلا به برخی بیماریها، از جمله زوال عقل، مرتبط باشد. علت این امر هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما عواملی مانند نوع فعالیت، مدت زمان فعالیت، و استرس ناشی از کار ممکن است در این امر نقش داشته باشند.
بنابراین، فعالیت بدنی شغلی به تنهایی نمیتواند جایگزین ورزش شود. افراد باید علاوه بر فعالیت بدنی شغلی، به طور منظم ورزش نیز انجام دهند تا از مزایای سلامتی ورزش بهرهمند شوند.
در اینجا چند نکته برای کاهش خطرات ناشی از فعالیت بدنی شغلی آورده شده است:
نوع فعالیت را متنوع کنید: اگر شغل شما شامل کارهای فیزیکی تکراری است، سعی کنید کارهای مختلف دیگری را نیز انجام دهید.
استراحت کافی داشته باشید: به بدن خود اجازه دهید تا بعد از فعالیت بدنی استراحت کند.
از استرس ناشی از کار بکاهید: سعی کنید راههایی برای کاهش استرس ناشی از کار پیدا کنید.
نظر شما