در تاریخ ۱۵ آذرماه ۱۴۰۲، هنر تذهیب در فهرست جهانی میراث فرهنگی ناملموس یونسکو ثبت شد. این هنر که به معنای آراستن صفحات کتاب، قطعات خوشنویسی و حاشیه نقاشی‌ها است، دارای قدمتی طولانی در ایران و سایر کشورهای اسلامی است.
تذهیب از دوران پیش از اسلام در ایران رواج داشته و در آن زمان زرنگاری نامیده می‌شد. پس از ظهور اسلام، این هنر برای تزئین قرآن استفاده شد. در عصر صفوی، اصفهان به مرکز هنر تذهیب و خوشنویسی تبدیل شد و تغییرات زیبایی در این هنر ایجاد شد.
تذهیب دارای سبک‌های مختلفی است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. از جمله سبک‌های تذهیب می‌توان به سبک سلجوقی، ایلخانی، تیموری، شیراز، صفوی و قاجار اشاره کرد.
ثبت هنر تذهیب در فهرست جهانی یونسکو نشان‌دهنده اهمیت این هنر در فرهنگ و هنر اسلامی است. این ثبت می‌تواند به حفظ و معرفی این هنر ارزشمند کمک کند.
در خلاصه متن، به نکات زیر اشاره شده است:

هنر تذهیب در تاریخ ۱۵ آذرماه ۱۴۰۲ در فهرست جهانی میراث فرهنگی ناملموس یونسکو ثبت شد.
این هنر دارای قدمتی طولانی در ایران و سایر کشورهای اسلامی است.
تذهیب از دوران پیش از اسلام در ایران رواج داشته و پس از ظهور اسلام برای تزئین قرآن استفاده شد.
در عصر صفوی، اصفهان به مرکز هنر تذهیب و خوشنویسی تبدیل شد و تغییرات زیبایی در این هنر ایجاد شد.
تذهیب دارای سبک‌های مختلفی است که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند.
ثبت هنر تذهیب در فهرست جهانی یونسکو نشان‌دهنده اهمیت این هنر در فرهنگ و هنر اسلامی است.