وزوز گوش، شنیدن صدایی در گوش یا سر است که منبع خارجی ندارد. این صدا می‌تواند به شکل‌های مختلفی باشد، مانند زنگ زدن، سوت زدن، کلیک کردن، یا غرش. وزوز گوش می‌تواند در یک یا هر دو گوش رخ دهد و شدت آن می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
وزوز گوش یک بیماری نیست، بلکه نشانه‌ای از یک بیماری زمینه‌ای است. علل شایع وزوز گوش عبارتند از:

از دست دادن شنوایی: شایع‌ترین علت وزوز گوش، از دست دادن شنوایی است. این از دست دادن شنوایی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد، مانند قرار گرفتن در معرض صدای بلند، پیری، یا بیماری‌های گوش.
بیماری‌های گوش: بیماری‌های گوش میانی، مانند عفونت گوش میانی، می‌توانند باعث وزوز گوش شوند. همچنین، بیماری‌های گوش داخلی، مانند بیماری منییر، می‌توانند باعث وزوز گوش شوند.
بیماری‌های سیستم گردش: بیماری‌های سیستم گردش، مانند فشار خون بالا، می‌توانند باعث وزوز گوش شوند.
بیماری‌های سیستم عصبی: بیماری‌های سیستم عصبی، مانند سکته مغزی، می‌توانند باعث وزوز گوش شوند.
عوامل روان‌شناختی: عوامل روان‌شناختی، مانند استرس یا اضطراب، می‌توانند باعث وزوز گوش شوند.

وزوز گوش می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد داشته باشد. افراد مبتلا به وزوز گوش ممکن است دچار مشکلاتی در خواب، تمرکز، و ارتباطات اجتماعی شوند. همچنین، وزوز گوش می‌تواند باعث اضطراب، افسردگی، و خستگی شود.
در حال حاضر، درمان قطعی برای وزوز گوش وجود ندارد. با این حال، روش‌های درمانی مختلفی وجود دارند که می‌توانند به کاهش شدت وزوز گوش یا بهبود تحمل آن کمک کنند. این روش‌های درمانی عبارتند از:

کاهش صدا: کاهش قرار گرفتن در معرض صدای بلند می‌تواند به کاهش از دست دادن شنوایی و بهبود وزوز گوش کمک کند.
درمان‌های دارویی: برخی از داروها می‌توانند به کاهش شدت وزوز گوش کمک کنند.
درمان‌های غیردارویی: درمان‌های غیردارویی، مانند درمان شناختی-رفتاری، می‌توانند به افراد کمک کنند تا با وزوز گوش خود کنار بیایند.

اگر وزوز گوش دارید، مهم است که برای تشخیص علت آن به پزشک مراجعه کنید. درمان علت زمینه‌ای وزوز گوش می‌تواند به کاهش شدت وزوز گوش یا بهبود آن کمک کند.