حضور در یک مهمانی خصوصی، درباره آخرین فیلم برناردو برتولوچی
روزنامه همشهری، سه شنبه 23 مرداد ,1375 13 آگوست ,1996 سال چهارم , شماره 1041
یکی از دلایلی که باعث شد فیلم Beauty Stealing را بسازم سادگی آن است .
جیمز آیوری و دبلیو موفان درصحنه هایی از فیلم
برناردو برتولوچی این بار ژانر(نوع سینمایی) عجیبی را برگزیده است, یک مهمانی در یک خانه اروپایی که بهترین نمونه های این ژانر قاعده بازی اثررنوار وفرشته مرگ اثربونوئل هستند اما این بار جنگی در میان نیست و این تماشاگران هستند که به دام می افتند. برتولوچی کارگردان 56 ساله ایتالیایی در باره فیلم جدیدش به خبرنگار خبرگزاری آسوشیتدپرس می گوید: یکی از دلایلی که باعث شد این فیلم را بسازم سادگی آن است. من واقعا دنبال این بودم که پس از آن مناظر دیدنی که در سه فیلم آخرم در چین, مراکش و بوتان فیلمبرداری کرده بودم شکل کارم را عوض کنم.
اما داستان این فیلم ساده چیست یک دختر نوزده ساله ساده آمریکایی به نام لوسی هارمون (لیوتایلر) که به توسکانی می رود تا مدتی در منزل دوستان مادرمرده اش زندگی کند, ساکنین این خانه افرادی خسته کننده و تکرو هستند: یک فیلمنامه نویس رنجور انگلیسی (جرمی آیروتر), یک مجسمه ساز ایرلندی (دونان مک کان) و همسرش (سینیدسوساک,) یک وکیل آمریکایی (دی. دبلیو. موفات) که با دوستش (میراندافوکس ) همواره درستیز است. این وکیل به لوسی علاقه دارد و لوسی الهام بخش اینبازماندگان نسل خشن دهه 1960 است که باعث می شود آنها ناامید شده و مجددا به تفکر وادار شوند. لوسی نظرات پنهانی خود را همچنان حفظ می کند و امیدوار است پیش از پایان تابستان دریابد پدر واقعی اش چه کسی بوده است.
برنارد و برتولوچی با آثاری که تاکنون کارگردانی کرده بخوبی نشان داده است که به حماسه علاقمند است. او اغلب فیلمهایش را در مکانهای عجیب و زیبایی همچون منچوری و بوتان فیلمبرداری کرده است اما درفیلم جدیدش " Beauty Stealing " به کشور خودش ایتالیا باز گشته است . برتولوچی پس از پانزده سال فیلمسازی در عرصه بین المللی و کار روی فیلمهای پرخرجی مثل آخرین امپراتور وبودای کوچک به عنوان یک هنرمند به خانه بازمی گردد. این کارگردان به شکل عجیبی بااحساس است وهنوز همچون شاعری به نظر می رسد که در جستجوی شعر است. این قطعه لطیف و زیبا که با کمک سوزان مینوت نوشته شده است در بعضی لحظات کمتر به عمق موردنظر کارگردان دست یافته است. در این لحظات برتولوچی در تلاش برای تسخیر روح در حال بیداری لوسی به یک توریست می ماند و فیلم او نیز به آلبومی مملو از عکس های زیبا شباهت پیدا می کند.
با وجودیکه شکل کار در " Beauty Stealing " زیاد جدی به نظر نمی رسد از ارزشهای فیلم به هیچ وجه نمی کاهد. سوزان مینوت بخوبی توانسته است یک نمایش را بااستفاده از بازیگرانی قوی به آثار چخوف نزدیک کند. برتولوچی می گوید: نامهایی که همواره در ذهن داشته ام چخوف , موتسارت ورنوار بوده اند. رنوار نمونه انسانی بسیار بسیار بااحساس است که آثارش می توانند بسیار ساده و پر فروغ باشند. در واقع تاثیری از فیلم کلاسیک قاعده بازی اثر سال 1939 ژان رنوار در فیلم وجود دارد, اینکه ساکنین ویلا که با ورود لوسی او را مورد ستایش قرار می دهند و به تعمق و تفکر می پردازند. برتولوچی می افزاید: من می خواستم به شیوه آثار هنری جیمز (نویسنده آمریکایی اروپائیان) شخصیت دختر جوانی را خلق کنم که از آمریکا به ایتالیا می آید و به علت روحیه خاصی که دارد, ارتباط با اروپا او را آسیب پذیر و شکننده می کند. ایفای نقش چنین شخصیتی را هرکسی نمی توانست به عهده بگیرد. چیزی در وجودلیوتایلور وجود دارد که دیگران فاقد آن هستند نوعی جذبه خاص که خصوصیت دخترانی است که هنوز هویت و سن خویش را درنیافته اند. من می خواستم در مدت فیلمبرداری به این احساس دست بیابم, احساس یک زن در حال پیشرفت, دختری که مرحله نوجوانی را پشت سر می گذارد. " Beauty Stealing " نشان دهنده بازگشت خلاق برتولوچی است . ا و پس از ساختن فیلم آخرین تانگو در پاریس در سال 1972 بشدت مورد انتقاد قرار گرفت و تامدتها از ادامه کار منع شد. در طول دهه 1980 حالتی بر ایتالیا حاکم بود که همچنان مانع از ادامه کار برتولوچی می شد. وی در این باره می گوید: دوران بسیار وحشتناکی بود. من اصلا نمی توانستم به فیلمسازی فکر کنم بنابراین تا آنجا که ممکن بود دور شدم و به چین رفتم. من با ساختن سه فیلم خودم را با خارجیان شناختم, با مردمانی فارغ از تعصبات میهنی, در بالای تپه هایی که توسط جهانی نامحسوس و مملو از زیبایی محاصره شده است. من می خواستم به جایی نگاه کنم که باعث شود از فیلمبرداری آن شگفت زده شوم اما اکنون بدنبال چیزهایی هستم که قبلا روی آنها کار نکرده بودم.
ترجمه واحد رسانه های خارجی
نظر شما