کارآفرینى در نظام ارزشى اسلام
کارآفرینى در منظر وحیانى
قرآن کریم که قانون اساسى و اساس قانونى ما مسلمانان است، در حقیقت، کتاب زندگى، کارآموزى و حیات طیبه است و پیامبر رحمت، حضرت محمد صلىاللهعلیهوآله نیز کار و کارآفرینى را مورد تأکید قرار مىداد و خود به آن عمل کرد.
آن چه از آیات قرآن کریم بهرهبردارى مىشود این است که دستیابى به زندگى شایسته و سالم، در گرو بهرهگیرى از معارف آسمانى، تفکر، تعقل و فعالیت مثبت، دوراندیشانه و مفید است. خطوط کلى و شاهراههاى وصول به زندگى مطلوب، شکوفا کردن بخشى از استعدادهاى درونى و جامه عمل پوشاندن به آنهاست؛ زیرا این حیات دنیوى و مادى، ظرفیت شکوفایى تام یا حتى بخش اعظم استعدادهاى آدمى را ندارد.
در نظام ارزشى و در جاى جاى کلام معصومین و به ویژه در نگاه پیامبر اعظم صلىاللهعلیهوآله، در امتداد آیات قرآن و خاستگاه وحى، امور اقتصادى و مقوله کارآفرینى، بخش مهمى از زندگى آدمى را به خود اختصاص داده است.
قرآن کریم با تأکید بر عناوین و مواضع مختلف، اهمیت اقتصاد و کار و کارآفرینى را مورد تأکید قرار داده است، که موارد ذیل برخى از آنهاست:
1. تجلى توحید در اقتصاد و کارآفرینى
از دیدگاه قرآن کریم، تمام هستى و به ویژه انسان، منابع و ابزارهاى تولید و تمامى فعالیتهاى تولیدى انسان، مخلوق خدا و نشان خداوندىاند و قرآن، همه آنها را آثار رحمت و فضل خدا مىداند1 و کارآفرینان نیز تجلىگاه این ویژگى خدایند و هر روز، او دستاندرکار و نو آفرین است.
2. توجه به معاد، اقتصاد و کارآفرینى
قرآن کریم در جاهاى مختلف تأکید مىورزد که تمامى اعمال آدمى در روز واپسین (قیامت)، ارزیابى و محاسبه مىشود و حتى مىفرماید: «بر زبانهاى آنها قفل خاموشى مىزنیم و دستها و پاهاى آنها با ما سخن مىگویند» و این مقوله، عنایت ویژهاى به عمل و همچنین رفتارهاى اقتصادى دارد. قرآن کریم در این زمینه، امورى مانند تولید، توزیع، مصرف، انگیزه کار، تلاش و فعالیت و در کنار آن، صله رحم، احسان، انفاق، بخشش و بذل را مورد تأکید قرار مىدهد.2
3. عدالت و دادگرى در اقتصاد متعادل و کارآفرینى
اصل عدل و دادگرى، همراه با توحید و معاد، از معارف مهم قرآن کریم است.3
وقتى از حضرت امام على علیهالسلام سؤال کردند که عاقل را براى ما وصف کن، فرمود: عاقل کسى است که هر چیز را در جاى خود قرار دهد.4
از این منظر، کارآفرین نیز دقت و خلاقیت لازم را جهت انجام درست کار و کار درست، در زمان مطلوب و جایگاه مناسب کار، از خود بروز مىدهد.
4. نقش رهبرى و مدیریت، در اقتصاد کارآفرینانه
اصل مدیریت با مسئله حکومت و رهبرى در جامعه ارتباط دارد. در راستاى اصل توحید که حق حاکمیت را از آن خدا مىداند، افرادى هم که از جانب او - اداره و مدیریت جامعه را بر عهده مىگیرند - مسئولیت دارند تا در امور اجتماعى، سیاستگذارى و تنظیم امور اقتصادى و حرفهاى در سطح کلان، متناسب با شرایط و مقتضیات زمان و مکان، تدبیر کنند و کارآفرینان را مجال بروز استعداد دهند و محوریت عدالت را بر اساس سه مقوله آبادانى، کشف استعداد (کارآفرینان)، انجام کارهاى نیک و پاینده قرار دهند و این مهم، میسر نمىشود؛ مگر با شناخت و داشتن برنامه که خداوند کریم ارسال پیامبران از کارگاه آفرینش را مثال و شاهد مىآورد؛ مانند ابراهیم، لوط، اسحاق و یعقوب.5
5. ثروت قرآنى و قدرت کارآفرینى
در آیات متعدد، به طور آشکار یا در ضمن ضربالمثلها و قصهها و با نگاههاى متفاوت، به ثروت توجه شده و بیان شده است که حب مال و ثروت، امرى فطرى است6 و این که انسان موجودى است کارآفرین که این ویژگى، زمینههاى کسب ثروت را در او ایجاد کرده است.7 جمع آورى ثروت، به شرط اداى واجبات و دورى از قاعده نکوهیده کنز، مورد نکوهش نمىباشد؛ از این رو، قرآن، کارآفرینان متعددى، مانند حضرت سلیمان، داود و ذوالقرنین را مثال مىزند که با تبحر زیاد، ثروت فراوان اندوختند؛ اما علاقه به مال را در خود تعدیل و جامعه را به فعالیت ترغیب کردند و آدمیان را از بطالت و بیکارى رها ساختند8 و در مقابل، سودجویان و ثروت اندوزان نابالغ را مثال مىزند؛ مانند قارون، فرعون، ولید بن مغیره و ابىلهب که مترفان و مستکبرانى کنزگرا بودند و عشق بیش از حد به انباشت و ثروت اندوزى، موجب سقوط آنها شده است.9
6. سرزنش مرفهین شبه کار آفرین
در آیات متعددى نیز مرفهین شبه کار آفرین غافل مذمت شدهاند و رابطه مثبتى بین کار و ثروت و سرکشى، در صورت عدم ظرفیت، مطرح شده است. چنین کسانى، در مقابل حقیقت و منافع مردم و آینده نیز مىایستند و پیامبران را که کارآفرینان اندیشهورز کارگاه الهى هستند، به مشقت مىاندازند و در برابر نوح، ابراهیم، موسى، طالوت و حضرت محمد صلىاللهعلیهوآله مىایستند؛ تا حدى که حضرت نوح از قوم خود در پیروى از ثروتمندانى که اموال و دارایى خود را نه از طریق کارآفرینى، بلکه با حیله و نیرنگ حاصل نمودند و باعث گمراهى خویش شدهاند، نفرین مىنماید.10
7. حیات طیبه و کارآفرینى
قرآن کریم، منشأ حرکت به سوى حیات طیبه را عمل نیک، فعالیت مفید، مثبت و سازنده در همه زمینههاى علمى،
فرهنگى، اقتصادى، سیاسى و فرهنگى بر مىشمرد. از اختراعات بزرگ تا مجاهدتها و شهادتها و از کارهاى بزرگ همچون رسالت انبیا تا کوچکترین کارها، مانند کنار زدن یک سنگ کوچک از وسط جاده، همه در این مفهوم گسترده، جمع مىباشند11 و تمامى این موارد، در سخنى از رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله بیان شدهاند؛ زیرا آدمى مساوى تلاش است و کار و تلاش، جوهره وجودى اوست. از این رو مىفرماید: «خداوند، تلاش و کار و کوشش را بر شما مقرر داشته است؛ پس بکوشید».12
کارآفرینى در سیره پیامبر صلىاللهعلیهوآله
یکى از فصلهاى درخشان زندگى پیامبر معظم اسلام صلىاللهعلیهوآله، کار و کارآفرینى و تقدیر و ترویج کار و فعالیت است. در نگاه پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، کار کردن، در ردیف جهاد در راه خدا آمده است. وى در این باره مىفرماید: «هر کس از راه، حلال براى استغناى خود و خانوادهاش تلاش کند، مانند کسى است که در راه خدا جهاد کرده است و هر کس با تلاش و آبرو، در پى حلال دنیا باشد، در مرتبه شهدا خواهد بود».13
امام صادق علیهالسلام، درباره پیامبر مىفرماید: «پیامبر، همیشه هستههاى خرما را در زمین مىنشاند و علاقه زیادى به کشاورزى داشت». همچنین ابن اثیر مىنویسد: «در فدک، 11 درخت خرما بود که پیامبر صلىاللهعلیهوآله، آنها را کاشته بود که از میوه آنها، حجاج استفاده مىکردند. عدهاى نیز از آنها بهره اقتصادى مىبردند».
از احادیث مرتبط با مقولات یاد شده، به خوبى روشن مىشود که پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، با این که امور اجتماعى و وظایف سنگین رسالت و تبلیغ را بر عهده داشت، هم شخصاً کار مىکرد و هم کار و تلاش و خلق فرصتها را ترویج مىکرد. او، مروج کار و کارآفرینى بود و همواره و در تمامى زوایاى حیات خویش، در هیئت یک کارآفرین اندیشهورز، ظاهر مىشد؛ او، مبدأ کار و کارآفرینى را خدا مىدانست و مىفرمود: «وقتى خداوند، درى از کسب و کار و روزى را به روى شما گشود، آن را حفظ کنید» و همواره تأکید مىکرد که «کسى که از دسترنج خود درآمد داشته باشد و کسب و کار و اشتغال داشته باشد، دوست خداوند است».
وى در فرازى دیگر، بسیار هنرمندانه، دستها را به سه نوع «دست بگیر یا سائله»، «دست بده و کارساز» و «دست مَده یا ممسکه» تقسیم کرد و کارآفرینى را در گروه دست بده و کارساز مىداند. از نظر پیامبر صلىاللهعلیهوآله، از میان این سه نوع دست، بهترین دست، دست کارساز و بخشنده است.
در جایى دیگر، پیامبر صلىاللهعلیهوآله، به گونهاى دیگر، دستها را در سه دسته «دست فرازین یا دست خدا»، «دست میانى یا دست بنده بخشنده» و «دست فرودین یا دست سائل» تقسیم مىفرماید. از میان اینها، دست کریمانه خداوند و دست بندهاى که دائماً در حال بذل و احسان است، زیور خلقتند؛ اما دست سائل، نکوهش گردیده است.14
رهنمودهاى ده گانه کارآفرینى با الهام از سیره پیامبر (ص)
در ترویج کار و کارآفرینى، اندیشه خیرخواهانه پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، مورد تصدیق مورخان و صاحب نظران بوده و هست و آن چه از سخنان ایشان استفاده مىشود، این است که در شکوفا کردن استعدادهاى نهانى و جامه عمل پوشاندن به آرمانها و تبدیل مرحله فکر و اندیشه به عمل و محصول، ده گام اساسى زیر را باید طى نمود.
1. ضرورت آموختن یک کار و پیشه
پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، منادى آموختن مهارتهاى مختلف است؛ لذا مىفرماید: «خداوند بندهاى را دوست دارد و آنان، کار و پیشهاى را بیاموزد تا به وسیله آن، از مردم، بىنیاز گشته، از کابوس هراسانگیز فقر، رهایى یابد».
2. زمان شناسى
زمانشناسى در کار، بسیار مهم است و چه بسا کارهایى که به خاطر انتخاب زمان نامناسب، با شکست مواجه شدهاند. پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله مىفرماید: «کسب و کار، در گرو زمان و فصل مناسب خویش است».15
3. سستى گریزى
مردم سست، جامعه کسل را رقم مىزنند و جامعه کسل، آینده خمود و کمتحرک را به ارمغان مىآورد؛ لذا پیامبر رحمت صلىاللهعلیهوآله، از کسالت و سستى، به خدا پناه مىبرد و مىفرماید: «خدایا! به تو پناه مىبرم از کسالت و سستى و به تو پناه مىبرم از فقر و کفر» و باز مىفرماید: «خداوند، انسان بیکار و بىتحرک در کارهاى دنیا و آخرت را دشمن مىدارد».16
4. تداوم و استوارى
یکى از ویژگىهاى فاخر کارآفرینان، استوارى، استحکام، تدوام و شکستناپذیرى است؛ لذا پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، ضمن تشویق به انتخاب یک کار دقیق، مىفرماید: «هر کسى از شما که کارى را انجام مىدهد، باید آن را با استوارى، استحکام و مداومت به سرانجام برساند»17 و نیز مىفرماید: «بافضیلتترین کارها، بادوامترین آنهاست؛ ولو اندک باشد».18
5. سودرسانى
از ویژگىهاى کارآفرینان، خلق فرصتها، استقبال از خطرها، خرج سرمایه فکرى و مادى، عبور از ناشناختهها و خلق «همه چیز» از «هیچ» و سپس ترک آن براى دیگران و ایجاد فرصتى دیگر است و این خلق و واگذارى، در چرخه تداوم قرار مىگیرد و نتیجه آن، سودرسانى به دیگران است. پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله در این باره مىفرماید: «بهترین مردم، کسى است که براى مردم، سودمندتر باشد».19
6. کسب دانش و مهارت لازم
حالت جستوجوگرى و کسب اطلاعات، از ویژگىهاى کارآفرینان است که کارهاى خود را بر اساس اطلاعات متقن و با تدبیر انجام مىدهند. رسول اکرم صلىاللهعلیهوآله، در این باره مىفرماید: «اى پسر مسعود! هر گاه تصمیم به کارى گرفتى، آن را از روى علم و عقل انجام بده و از این که بدون اندیشه و علم، اقدام به کارى کنى، پرهیز کن».
7. رابطه دوستانه و صحیح
از ویژگىهاى کارآفرینان، رابطه آنان با اطرافیان خود در محیط کار است که اغلب، دوستانه، غیررسمى و سودرسان است. پیامبر صلىاللهعلیهوآله درباره فعالیتهاى مختلف مىفرماید: «در اسلام، نه تحمل زیان جایز است و نه ضرر رساندن به دیگران و فریب آنها. روابط، باید شفاف، دوستانه و صادقانه باشد».
8. صداقت حرفهاى
ویژگى دیگر کارآفرینان، صداقت حرفهاى و عدم طمعورزى است. این مسئله، هم در اعتماد به کارآفرین و هم در تداوم همکارى با او، مؤثر است. پیامبر صلىاللهعلیهوآله در این باره مىفرماید: «هر گاه فردى براى یک کار مشخص، فرد دیگرى را به فعالیت فرا خواند، باید حقوق او را به طور کامل بپردازد» و نیز مىفرماید: «هر کس فردى را به فعالیت فرا مىخواند، پیش از کار، او را از اجرتش آگاه سازد».
9. پشتکار و خلاقیت
کارآفرین، علاوه بر تصمیمگیرى صحیح، مناسب و دقیق، فردى است که داراى ایده و فکر جدید باشد و در حوزهاى وسیع، از خلاقیت و پشتکار برخوردار باشد. زمانى که یک کارآفرین، احساس ذوق و هیجان مىکند، به یک فکر و ایده جدید مىرسد و آن گاه، پشتکار لازم را از خود نشان مىدهد. کارآفرین، همواره در تکاپو و خلاق است. پیامبر اکرمصلىاللهعلیهوآله، جدیت و پشتکار را ستایش مىکند و مىفرماید: «هر کس به دنبال کارى رود و در آن، پشتکار به خرج دهد، یقیناً به نتیجه مىرسد».
10. احتکارگریزى و مولد بودن
کارآفرین نوآور، همیشه در حال خلق و ایجاد است و به کم قناعت نکرده، زیاد را هم انباشته نمىکند و در عین حال، فردى احتکارگریز و در حال حرکت است و همواره احساس نیاز به توفیق بیشتر، او را از تکیه به وضع موجود، رها مىسازد. پیامبر اکرم صلىاللهعلیهوآله، ضمن ستایش بىنیازى و غنا مىفرماید: «دارا بودن و بىنیازى، بهترین یاور انسان بر حفظ تقواست» و تأکید مىفرماید که «از احتکار بپرهیزید».
پىنوشت:
1. اعراف، آیه 57؛ اسراء، آیه 12؛ ملک، آیه 15.
2. مطففین، آیات 5-1؛ فاطر، آیه 9.
3. آلعمران، آیه 18؛ نساء، آیه 135؛ مائده، آیه 8؛ نمل، آیه 90؛ نساء، آیه 58؛ آل عمران، آیه 21.
4. نهجالبلاغه، قصار.ش، 235.
5. شورى، آیه 15؛ حشر، آیه 7؛ انبیاء، آیه 72؛ مریم، آیه 55-54؛ توبه، آیه 103.
6. آل عمران، آیه 14.
7. ملک، آیه 15.
8. سبأ آیه 13-12؛ کهف، آیه 95 و 98؛ سبأ آیه 11-10.
9. قصص، آیه 79؛ یونس، آیه 88؛ قلم، آیه 15-12؛ مدثر، آیه 12؛ مسد، آیه 2-1.
10. انفال، آیه 47؛ شورى، آیه 27؛ سبأ، آیه 35-34؛ نوح، آیه 27-21؛ یونس، آیه 81.
11. مکارم شیرازى، تفسیر نمونه، ج 11، ص 389.
12. رسول اکرم، نهج الفصاحه.
13. محمد باقر مجلسى، بحارالانوار، ج 100، ص 10.
14. همان، ص 106.
15. بحارالانوار، ج 77، ص 165.
16. نهج الفصاحه، ح 221.
17. همان.
18. همان، ح 344.
19. همان، ح 317.
منبع: / ماهنامه / پرسمان / 1385 / شماره46 ۱۳۸۵/۰۰/۰۰
نویسنده : حسین خنیفر
نظر شما