اشتراک دانش فرایندی است که طی آن دانش و اطلاعات بین افراد، گروه ها و واحدهای سازمانی در قالب های مختلف به اشتراک گذاشته می شود. این فرایند می تواند به بهبود عملکرد سازمان در زمینه های مختلف، از جمله افزایش بهره وری، کاهش هزینه ها، بهبود تصمیم گیری و نوآوری کمک کند.
با این حال، اشتراک دانش در سازمان ها همیشه با موانع و چالش هایی همراه است. این موانع می توانند در دو سطح فردی و سازمانی قرار گیرند.
موانع فردی
موانع فردی اشتراک دانش به عواملی مربوط می شود که در اختیار فرد قرار دارد و بر تمایل و توانایی او برای اشتراک دانش تأثیر می گذارد. برخی از این موانع عبارتند از:

عدم اعتماد: عدم اعتماد بین افراد می تواند مانع از اشتراک دانش شود. افراد ممکن است از به اشتراک گذاشتن دانش خود با افرادی که به آنها اعتماد ندارند، خودداری کنند.
کمبود زمان: کمبود زمان می تواند مانع از اشتراک دانش شود. افراد ممکن است برای اشتراک دانش خود زمان کافی نداشته باشند.
مهارت های ضعیف در برقراری ارتباط: مهارت های ضعیف در برقراری ارتباط می تواند مانع از اشتراک دانش شود. افراد ممکن است نتوانند دانش خود را به گونه ای موثر و واضح به اشتراک بگذارند که دیگران بتوانند آن را درک کنند.
ترس از دست دادن موقعیت شغلی: برخی افراد ممکن است از به اشتراک گذاشتن دانش خود بترسند که این دانش توسط دیگران مورد استفاده قرار گرفته و موقعیت شغلی آنها را به خطر اندازد.
مدیریت ضعیف: مدیریت ضعیف می تواند مانع از اشتراک دانش شود. اگر مدیریت سازمان به اشتراک دانش اهمیت ندهد و از آن حمایت نکند، افراد انگیزه ای برای اشتراک دانش خود نخواهند داشت.

موانع سازمانی
موانع سازمانی اشتراک دانش به عواملی مربوط می شود که در سازمان وجود دارد و بر تمایل و توانایی افراد برای اشتراک دانش تأثیر می گذارد. برخی از این موانع عبارتند از:

فرهنگ سازمانی نامناسب: فرهنگ سازمانی نامناسب می تواند مانع از اشتراک دانش شود. اگر فرهنگ سازمان بر رقابت و عدم همکاری تأکید داشته باشد، افراد انگیزه ای برای اشتراک دانش خود نخواهند داشت.
عدم حمایت مدیریت: عدم حمایت مدیریت می تواند مانع از اشتراک دانش شود. اگر مدیریت سازمان به اشتراک دانش اهمیت ندهد و از آن حمایت نکند، افراد انگیزه ای برای اشتراک دانش خود نخواهند داشت.
ساختار سلسله مراتبی: ساختار سلسله مراتبی می تواند مانع از اشتراک دانش شود. اگر اطلاعات تنها در اختیار افراد در سطوح بالای سازمان باشد، افراد در سطوح پایین انگیزه ای برای اشتراک دانش خود نخواهند داشت.
کمبود مکانیزم های اشتراک دانش: کمبود مکانیزم های اشتراک دانش می تواند مانع از اشتراک دانش شود. اگر سازمان مکانیزم های مناسبی برای اشتراک دانش فراهم نکند، افراد انگیزه ای برای اشتراک دانش خود نخواهند داشت.

راهکارهای رفع موانع اشتراک دانش
برای رفع موانع اشتراک دانش، لازم است که این موانع شناسایی و برطرف شوند. برخی از راهکارهای رفع موانع اشتراک دانش عبارتند از:

ایجاد فرهنگ سازمانی مبتنی بر همکاری و اشتراک دانش: ایجاد فرهنگ سازمانی مبتنی بر همکاری و اشتراک دانش می تواند به افزایش تمایل افراد برای اشتراک دانش کمک کند.
حمایت مدیریت از اشتراک دانش: حمایت مدیریت از اشتراک دانش می تواند به افزایش انگیزه افراد برای اشتراک دانش کمک کند.
تغییر ساختار سازمانی: تغییر ساختار سازمانی به گونه ای که بر همکاری و اشتراک دانش تأکید داشته باشد، می تواند به رفع موانع اشتراک دانش کمک کند.
ایجاد مکانیزم های مناسب برای اشتراک دانش: ایجاد مکانیزم های مناسب برای اشتراک دانش می تواند به تسهیل فرایند اشتراک دانش کمک کند.

در مجموع، اشتراک دانش فرایندی پیچیده است که با موانع و چالش هایی همراه است. برای رفع این موانع و چالش ها، لازم است که عوامل بازدارنده اشتراک دانش در دو سطح فردی و سازمانی شناسایی و برطرف شوند.