روزنامه همشهری، شنبه 27 مرداد ,1375 17 آگوست ,1996 سال چهارم , شماره 1044

پرورش استعدادهای علمی و مهمتر از آن کشف افراد واجد آن یکی از دل مشغولیهای عمده کارشناسان آموزشی در کشورهای مختلف جهان است. اما گاه می توان با انگیزش استعدادهای متوسط در بچه های کوچک, دریچه ای پرامید به سوی آینده ای پرفروغ گشود. به گزارش تلویزیون بی بی سی, علم تاحدی کسالت آور است. همه اش راجع به نقاط جوش, ذرات ریز, ریاضیات, ریاضیات و باز هم ریاضیات است. عملکرد علمی هر کشوری در قرن بیست ویکم به نسلی وابسته است که اکنون پرورش می یابد.
بچه ها باید حالا زودتر از گذشته مسیر حرکت خود در زندگی را مشخص و میان مثلا علم و هنر, یکی را برگزینند. در این عرصه, اغلب علم بازنده است. پس چاره چیست راه حل اصلی آن است که علم را به درستی به بچه ها عرضه کرد. اگر این کار به خوبی و با روش صحیح انجام شود,بچه ها آن را دوست خواهند داشت. تلویزیون, کامپیوتر و موتور تنها مشت نمونه خروار از دستاوردهایی است که از رهگذر پیشرفت علم حاصل شده است. چه کسی می داند در آینده چه وسایل و دستگاههایی ساخته خواهدشد پس چرا علم برای برخی افراد کسالت آور است شاید علت آن باشد که در بچگی این افراد خود فرصت انجام آزمایش را نداشته اند.
در موزه دانش لندن قسمتی به آزمایش بچه ها با وسایل مختلف اختصاص یافته است. ابزارهای ساده پدیده هایی نظیر قوه گریز از مرکز را به سادگی در برابر دیده بچه ها به نمایش می گذارد. در اغلب آزمایشگاهها یا موزه های علمی, بچه ها نمی توانند شخصا با وسایل کار و آزمایش کنند. اما پدیده آوری فضایی برای مشارکت بچه ها در آزمایشها و کشف واقعیت پدیده های طبیعی می تواند مسیر زندگی آنان را به سوی علم تغییردهد. به همین علت است که بیشتر بچه ها از قسمت مخصوص خود در موزه دانش لندن استقبال می کنند. رویارویی بچه ها با آزمایشها و رویدادهای علمی همراه با اندکی تفریح می تواند احساس کسالت آور این فعالیتها را بزداید. آنان می توانند با این روش درک بهتری از علم امروزه کسب کنند. چه بسا آزمایشگران امروز, مخترعان فردا باشند.