گاوچران های آمریکایی در دهه 1800
به گله‌بان‌های سنتی کشورهای آمریکای شمالی کابوی یا کاوبوی (به انگلیسی: Cowboy) یا گاوچران گفته می‌شود. کابوی‌ها در دامداری‌ها به پرورش دام کمک می‌کنند و بسیاری از امور مربوط به دامداری را نیز انجام می‌دهند. جامعه تاریخی گاوچران‌های آمریکا که در اواخر سده نوزدهم شکل گرفت در اصل شاخه‌ای بود از سنت گاوچران‌های مکزیکی معروف به واکوئرو. کابوهای آمریکایی و سبک زندگی آن‌ها بعدها مورد توجه بسیار قرار گرفت و دستمایه داستان‌ها و فیلمهای زیادی شد.
بررسی‌ها نشان می‌دهد بیشتر کابوی‌های آمریکای شمالی از سفیدپوستان انگلیسی‌زبان بودند و حدود ۱۵ درصد از کابوی‌های آمریکا نیز سیاه‌پوست و ۱۵ درصد مکزیکی بودند. کابویان را امروزه می‌توان در برخی کشورهای آمریکای جنوبی و استرالیا نیز دید.
دوران اصلی کابوی‌ها از سال ۱۸۶۷ تا دهه ۱۸۸۰ میلادی بود. این دوران با فعالیت جمع‌آوری دام و رساندن این چارپایان از دشت‌های تگزاس به خط آهن شمال آمریکا برای فروش آغاز شد و پس از حصاربندی مسیرهای گله‌رانی، گسترش خطوط راه آهن و چندین سال توفان و سرما که بسیاری از دام‌ها را کشت به پایان رسید.
از ورزش‌های کابویان می‌توان به رودیو اشاره کرد. در میان کابویان و مردمان این فرهنگ نیز موسیقی کانتری دارای محبوبیت خاصی است. (ویکی پدیا)
نظر شما